Z nurtem Amazonki. Pionierska wyprawa Piotra Chmielińskiego

Recenzje książki: Z nurtem Amazonki. Pionierska wyprawa Piotra Chmielińskiego (5) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. pasje-fascynacje-mola-ksiazkowego.blogspot.com anetapzn, 2012-07-19

   Z nurtem Amazonki to książka zaliczona do setki największych podróżniczych bestsellerów wszech czasów, opowieść o jednej z najgłośniejszych ekspedycji XX w.
   Książka jest wyjątkowa z kilku powodów.
   Po pierwsze ponieważ przedstawia wyjątkową, historyczną wyprawę Piotra Chmielińskiego, pierwszego człowieka, który zdołał przepłynąć Amazonkę od źródeł do ujścia, kilometr po kilometrze.
   A po drugie, sposób ukazania wyprawy, opisy, zdjęcia, anegdoty, czyli jednym słowem cała książka, są unikalne i niesamowite, tak, jak niesamowici byli bohaterowie wyprawy.
   Opis wyprawy został zrekonstruowany na podstawie notatek Joe Kane’a – jedynego z członków międzynarodowej ekipy, który dotrzymał kroku niezmordowanemu Piotrowi Chmielińskiemu podczas trwającej pół roku walki i przygody; walki z samym sobą i wszechobecnym żywiołem. Piotr Chmieliński był pomysłodawcą wyprawy i zdecydowanie wybija się na pierwszy plan, widać to wyraźnie w trakcie lektury książki. Widać także, że podróżnik ma jasno wytyczony cel i bardzo silną osobowość, wręcz dominującą, ale w przypadku tego typu przedsięwzięć to dobrze, musi być jeden przywódca, który wszystkim steruje, nadaje rytm i sens całej wyprawie. I Piotr Chmieliński bez wątpienia taką osobą jest. To bardzo miły polski akcent, a z Piotra Chmielińskiego możemy być dumni.
   
   Książka napisana jest językiem prostym, ale barwnym i niezwykle plastycznym. Przez cały czas lektury miałam wrażenie, jakbym podróżowała wraz z jej bohaterami. Jest to duży plus, gdyż dzięki temu cała relacja bardzo zyskuje, czytelnik czuje, że jest w samym środku wydarzeń, że z ekipą Chmielińskiego przemierza Amazonkę
   Jest to wspaniała pozycja nie tylko o pięknie i grozie królowej rzek, ale także o wyjątkowych ludziach, o walce z własnymi słabościami, o pokonaniu pewnego progu zarówno w życiu, jak i w sobie. Ale dla mnie to przede wszystkim książka o wspanialej przyjażni, która połączyła dwóch głównych bohaterów.
   Opuściliśmy spokojną cofkę. Wiosłując pod prąd, mogliśmy w pewnym stopniu panować nad pontonem. Jak wskazówkę zegara powoli przesunęliśmy przód pontonu w poprzek prądu, a potem centymetr po centymetrze weszliśmy w główny nurt, nabierając dużej szybkości. Pamiętam sensacje żołądkowe i chorobliwie słodki smak w ustach, kiedy, lecąc w powietrzu jak na diabelskim młynie w wesołym miasteczku, wpadliśmy w gardziel. Pamiętam białe ściany wody wokół nas i to, że uderzyliśmy w kilka głazów z hukiem głośniejszym od samej rzeki; raz trzasnąłem głową tak gwałtownie, że mało co, a skręciłbym kark. Pamiętam ponton przyparty do skały, podnoszący się do góry jedną stroną i gotowy przekoziołkować; rozpaczliwie rzuciliśmy się na wysoka burtę, podczas gdy rzeka ryczała pod naszymi stopami. Pamiętam, jak utkwiłem wzrok w ostrej jak brzytwa krawędzi skały na wprost nas i jak gapiłem się na nią, gdy jakimś cudem przemknęła obok mojej głowy. Pamiętam nasilenie krzyków Chmielińskiego- były głośniejsze i bardziej desperackie niż kiedykolwiek dotąd
   A sam autor, pomysłodawca, mimo ogromnego sukcesu jaki odniósł, jawi się nam, jako człowiek tak zwyczajny, tak skromny, tak normalny, że aż niesamowity.
   W jednym z wywiadów zapytano mnie kiedyś, skąd bierze się w człowieku potrzeba odkrywania, bicia rekordów, robienia czegoś po raz pierwszy. Sam wówczas zadałem sobie pytanie, co mnie pchało w świat, kazało podejmować ryzyko, zaprowadziło nad Amazonkę? Myślę, że nie była to potrzeba bicia rekordów. Przede wszystkim była to ciekawość poznawania nowych miejsc i przekonanie, że warto dołożyć wszelkich sił, by osiągnąć postawiony sobie cel. – tak o swoim wyczynie (wpisanym do Księgi Rekordów Guinnessa) mówi Piotr Chmieliński.
   Wyjątkową ozdobą książki są magiczne wręcz zdjęcia autorstwa Zbigniewa Bzdaka, zostały one wykonane w najbardziej emocjonujących i najważniejszych momentach wyprawy.

2. Akademickie Radio LUZ Dorota Oczak, 2012-05-22

   „Z nurtem Amazonki. Pionierska wyprawa Piotra Chmielińskiego” określono bestsellerem podróżniczym i przetłumaczono na kilkanaście języków. Zmierzenie się z TAKĄ książką to nielada wyzwanie. Można się jedynie zachwycić albo wręcz przeciwnie – okrutnie rozczarować. Ja należę z pewnością do tej pierwszej grupy osób, które książkę przeczytały w mgnieniaoku.
   „Z nurtem Amazonki” to relacja z jednej z najsłynniejszych ekspedycji XX wieku, a dokładniej z sześciomiesięcznej międzynarodowej wyprawy, od źródeł Amazonki do jej ujścia. Co istotne w tej książce to fakt, że prócz wątku czysto podróżniczego, stykamy się tutaj z opisami relacji, które panują miedzy uczestnikami. A te są równie dynamiczne i zmienne co nurt przemierzanej Amazonki. Autor „Z nurtem Amazonki”, Joe Kane, to dziennikarz, niewprawiony w górskiej wspinaczce i spływach kajakowych. Jego opinie i oceny są o tyle cenne, że nie wypowiada się on z pozycji zawodowca, lecz amatora.
   
   Postacią, która z pewnością wybija się na plan pierwszy, jest osoba Piotra Chmielińskiego, organizatora całej wyprawy. To również miły polski akcent, gdyż to właśnie Polak odgrywa w książce główną rolę. Kolejną osobą, również z Polski, jest fotograf Zbigniew Bzdak, którego to zdjęcia doskonale uzupełniają relację Kane’a.
   
   „Z nurtem Amazonki” napisana została tak, jak ja osobiście lubię, czyli językiem prostym, bez zbędnego liryzmu. Jest to duży plus całej książki, gdyż dzięki temu cała relacja bardzo zyskuje, czytelnik czuje, że jest w samym środku wydarzeń, że z ekipą Chmielińskiego przemierza każdy kilometr Amazonki.
   
   Książka o podróżach, walce z żywiołem i z własnymi słabościami. Ale także książka o relacjach międzyludzkich, które kształtują się bardzo różnie w obliczu tak potężnego żywiołu, jakim okazuje się być woda. Taka jest właśnie „Z nurtem Amazonki”. Po prostu lektura warta polecenia.

3. kochamksiazki.pl 2012-04-22

   Joe Kane jest amerykańskim dziennikarzem, autorem wielu tekstów dla renomowanych gazet, jak „The New York”, i magazynów, m.in. dla „National Geographic”. Napisał dwie poczytne książki: Z nurtem Amazonki oraz Dzicy, obie wydane w Polsce. Mieszka w pobliżu Puget Sound w stanie Waszyngton.
   
   Jesteś spragnionym przygody człowiekiem, który codziennie budząc się rano marzy o tym, by być w jakimś oddalonym od cywilizacji zakątku naszej pięknej planety Jesteś ciągłym poszukiwaczem nowych doznać, pełnym chęci do łamania swoich własnych barier Pragniesz chociaż liźnięcia odrobiny adrenaliny Jeśli spełniasz wszystkie wyżej wymienione warunki to z pewnością książka Joe’a Kane jest napisana właśnie dla ciebie! Nowa powieść znanego amerykańskiego dziennikarza to opis pierwszej, najgłośniejszej i dotychczas jedynej wyprawy w głąb Ameryki Południowej, mającej na celu przepłynięcie Amazonki od samego źródła do ujścia do morza. Kto dokonał czegoś tak wielkiego Piotr Chmieliński. Urodzony w Rzeszowie, mieszkający aktualnie w stanie Wirginia w USA. Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Akademii Górniczej w Krakowie. Był współorganizatorem wyprawy Canoandes ’79, która jako pierwsza przepłynęła kanion Colca w Peru.
   
   W skład tej sławnej ekipy wchodził właśnie Pan Piotr, Joe Kane – autor, oraz Zbigniew Bzdak który upiększył książkę swoimi znakomitymi zdjęciami. To co najbardziej ujęło mnie w powieści to na pewno jej prawdziwość. Cała wyprawa jest przeniesiona na papier bardzo skrupulatnie i dokładnie. Kane opisuje każdy szczegół, przez co czytelnik bardziej dosadnie odbiera powierzone mu informację. Przeczytałem już w swoim życiu kilka książek podróżniczych, polskich i zagranicznych autorów, ale muszę przyznać, że ta którą teraz staram się wam zaprezentować póki co jest moim numerem jeden. Dlaczego Pomijając prawdziwość, o której już wspominałem, głownie chodzi o to, że jest zróżnicowana. Chmieliński aby dokonać swojego celu, musiał zmierzyć się z wieloma trudnościami. Kto myśli, że Polak wskoczył do pontonu i spędził parę tygodni na rzece, jest w wielkim błędzie. Wędrówka rozpoczyna się nigdzie indziej jak w Amazońskiej puszczy. Cała ekipa na pierwszy ogień musiała zmierzyć się z przeprawą przez gęsty las. Następnie czekała na nich wspinaczka górskimi bezdrożami, w dodatku z ogromnym ekwipunkiem oraz kajakami. Dopiero potem zaczął się spływ, ale też nie byle jaki. Amazonka u swojego źródła jest straszliwie niebezpieczna, szybka, wąska i usłana tysiącami ostrych skał, na które szybki niczym błyskawica prąd rzeczny kieruje cię przy każdej nadarzającej się okazji. Ozdobiona kanionami które dotychczas były miejscami dziewiczymi. Na całe szczęście ekipie udało się wyjść cało ale i zwycięsko w tym pojedynku z żywiołem. W dodatku Pan Bzdak zdołał nawet „ustrzelić” kilkanaście zapierających dech w piersiach zdjęć, które są chyba najlepszym odzwierciedleniem warunków wyprawy.
   
   Nie chcę zdradzać większej ilości szczegółów, bo na pewno lepiej będzie, jeśli każdy zainteresowany sam zagłębi się w lekturę. Ja jedynie mogę zagwarantować bez cienia wątpliwości, że książkę przeczytać należy. Jest to sprawnie, luźno i przyjemnie napisana książka-album, która prócz cennej relacji z przygody życia tej grupki podróżników, zawiera liczne zdjęcia upamiętniającej światowy wyczyn polaka. Jest to liryczny opis przygody, ale także przyjaźni, ambicji i pragnieniu pokonywaniu własnych ograniczeń. Dodam może na koniec dla tych co nie wiedzą, iż książka Joe’a Kane to światowy bestseller który został przetłumaczony na kilkanaście języków i jest zaliczany do setki największych podróżniczych opowieści wszech czasów. Serdecznie polecam!

4. http://mumagstravellers.blogspot.com/ 2012-04-10

   Do książki „Z nurtem Amazonki. Pionierska wyprawa Piotra Chmielińskiego” Joe Kane’a podchodziłam ze sporą rezerwą. Mimo, iż od wielu dni nie mogłam oderwać wzroku od zachwycającej okładki, nie byłam przekonana, czy „wodna” książka podróżnicza, to rodzaj lektury, która mnie porwie.
   
   Początkowa rezerwa minęła, a ja nie zorientowałam się, gdy, mimo niechęci do środowiska wodnego, płynę z nurtem Amazonki coraz szybciej i szybciej, kibicując niestrudzonej ekipie.
   
   O czym jest ta książka? Przede wszystkim o morderczej, pionierskiej wyprawie Piotra Chmielińskiego- i jego towarzyszy- od źródeł Amazonki do jej ujścia. Ale nie tylko. Także, a czasem przede wszystkim, o dynamice ludzkich relacji- o obsesyjnym dążeniu do celu, współzawodnictwie, konfliktach i postępującym rozłamie w grupie ale i lojalności, odwadze, by mierzyć się ze słabościami ducha i ciała, czy panicznym lękiem.
   
   „Wyprawa (…) miała się zacząć od wspinaczki do źródła Amazonki, które znajdowało się wysoko w Andach, na śnieżnej połaci górskiego zbocza. Tam zespół zamierzał spuścić na wodę górskie kajaki i spłynąć około 640 kilometrów w dół rzeką Apurimac, stanowiącą początek Amazonki i uznawaną za najbardziej niebezpieczną górską rzekę na świecie. Dotarłszy do miejsca, gdzie zaczyna się dżungla, kajaki górskie, miały ustąpić miejsca morskim, aby rozlewiskiem Amazonki pokonać pozostałą trasę, liczącą 6120 kilometrów.”. (str. 14)
   
   W rolę „kronikarza” ekspedycji wcielił się Joe Kane. W początkowej fazie przedsięwzięcia był jedynie obserwatorem, który opisywał przebieg zdarzeń, przemierzając suchą stopą, wraz z lądową częścią ekspedycji analogiczną do wodnej, drogę. Nie mogłam pozbyć się uczucia, że jestem wciąż zbyt daleko od najistotniejszych, dynamicznych zwrotów akcji, które rozgrywały się na rzece! W okolicy setnej strony, narracja uległa całkowitej- pożądanej przeze mnie- zmianie. Do ekipy, która przemierzała Amazonkę pontonem, a później kajakiem- dołączył Joe. Książka nabrała przyśpieszenia i ciekawej perspektywy człowieka, który nigdy wcześniej nie uczestniczył w górskim spływie i nawet dobrze nie pływał.
   Postać Chmielnickiego hipnotyzowała charyzmą, doświadczeniem i niebywałą umiejętnością budowania zgranego zespołu, Joe natomiast jako żółtodziób, uczciwy w swej narracji, doskonale oddawał grozę konfrontacji z rzeką! Obaj fascynowali, każdy inaczej.
   
   „Opuściliśmy spokojną cofkę. Wiosłując pod prąd, mogliśmy w pewnym stopniu panować nad pontonem. Jak wskazówkę zegara powoli przesunęliśmy przód pontonu w poprzek prądu, a potem centymetr po centymetrze weszliśmy w główny nurt, nabierając dużej szybkości. Pamiętam sensacje żołądkowe i chorobliwie słodki smak w ustach, kiedy, lecąc w powietrzu jak na diabelskim młynie w wesołym miasteczku, wpadliśmy w gardziel. Pamiętam białe ściany wody wokół nas i to, że uderzyliśmy w kilka głazów z hukiem głośniejszym od samej rzeki; raz trzasnąłem głową tak gwałtownie, że mało co, a skręciłbym kark. Pamiętam ponton przyparty do skały, podnoszący się do góry jedną stroną i gotowy przekoziołkować; rozpaczliwie rzuciliśmy się na wysoka burtę, podczas gdy rzeka ryczała pod naszymi stopami. Pamiętam, jak utkwiłem wzrok w ostrej jak brzytwa krawędzi skały na wprost nas i jak gapiłem się na nią, gdy jakimś cudem przemknęła obok mojej głowy. Pamiętam nasilenie krzyków Chmielińskiego- były głośniejsze i bardziej desperackie niż kiedykolwiek dotąd”. (str. 118)
   
   Obok Chmielińskiego i Kane’a, nie sposób nie wspomnieć o osobie Odendaal’a. Jego rola w całym przedsięwzięciu była podwójna- w jakimś sensie gdyby nie on, wyprawa nie doszłaby do skutku. Ale to również on, na wielu etapach prowokował konflikty, kontrowersje i rozpad w grupie, skutecznie pozbawiając się resztek autorytetu wśród załogi i stawiając powodzenie całego przedsięwzięcia pod znakiem zapytania.
   Jego obsesyjność, połączona ze słabymi umiejętnościami technicznymi oraz głęboko skrywany lęk i niechęć do wody, pozbawiły go możliwości realizacji jego idee fixe.
   Pionierem, który jako pierwszy dopłynął od źródeł do ujścia Amazonki, został Chmielnicki, a przez sporą część wodnej drogi towarzyszył mu Joe Kane- na granicy swych możliwości fizycznych i psychicznych.
   
   Te trzy postaci rysują się najwyraźniej na tle całej grupy, ale ekspedycja nie miałaby szans powodzenia bez pozostałych członków.
   
   Po 170 dniach u kresu sił, nie dowierzając, że TO się dzieje naprawdę „Chmieliński wychyla się i nabiera wody w dłoń; podnosi ją do ust.
   -Słona- mówi”(str. 340)
   
   Książka- mimo początkowych obaw- okazała się porywająca, niczym nurt samej Amazonki.
   Dla osoby, która pływa tylko, gdy czuje pod stopami dno basenu, większość z ponad 350 stron brzmiało niewiarygodnie! Nie raz miałam ochotę krzyknąć z przerażenia, wyręczając sparaliżowanego strachem Joe’a.
   Nie czytam książek sensacyjnych, ale wyobrażam sobie je właśnie tak: dynamika, zwroty akcji i tajemnica- pytanie: czy się uda, czy nie- na której rozwikłanie czekam z wypiekami do ostatniej strony!
   
   Nie sposób pominąć milczeniem zdjęć Zbigniewa Bzdaka! Wspaniale dopełniają treść i wzbogacają ciekawą szatę graficzną książki!

5. irka.com.pl wanilia, 2012-03-28

   Książka "Z nurtem Amazonki. Pionierska wyprawa Piotra Chmielińskiego" została przetłumaczona na kilkanaście języków i zaliczona do setki największych podróżniczych bestsellerów wszech czasów. To opowieść o jednej z najgłośniejszych ekspedycji XX wieku.
   
   Przedstawia historyczną wyprawę Piotra Chmielińskiego, pierwszego człowieka, który zdołał przepłynąć Amazonkę od źródeł do ujścia, kilometr po kilometrze. Została zrekonstruowana na podstawie notatek Joe Kane’a – jedynego z członków międzynarodowej ekipy, który dotrzymał kroku niestrudzonemu podróżnikowi podczas trwających niemal sześć miesięcy zmagań z nieokiełznanym żywiołem.
   
   W jednym z wywiadów zapytano mnie kiedyś, skąd bierze się w człowieku potrzeba odkrywania, bicia rekordów, robienia czegoś po raz pierwszy. Sam wówczas zadałem sobie pytanie, co mnie pchało w świat, kazało podejmować ryzyko, zaprowadziło nad Amazonkę? Myślę, że nie była to potrzeba bicia rekordów. Przede wszystkim była to ciekawość poznawania nowych miejsc i przekonanie, że warto dołożyć wszelkich sił, by osiągnąć postawiony sobie cel. – tak o swoim wyczynie, wpisanym do Księgi Rekordów Guinnessa, mówi Piotr Chmieliński.
   
   Książka „Z nurtem Amazonki. Pionierska wyprawa Piotra Chmielińskiego” została wydana przez Wydawnictwo Bezdroża, jej premiera odbyła się podczas 14 Ogólnopolskich Spotkań Podróżników, Żeglarzy i Alpinistów.
   
   To pełna liryzmu opowieść o przyjaźni, ambicji i pragnieniu pokonania własnych ograniczeń, ilustrowana zdjęciami jednego z uczestników wyprawy Zbigniewa Bzdaka. Opowiada o 170 dniach zmagań z największą rzeką globu, pokonywaniu górskich bezdroży, niedostępnych kanionów i słynnej, amazońskiej dżungli, na przemian w pontonie i w kajaku.

POKAŻ WIĘCEJ RECENZJI

UKRYJ RECENZJE