Tomek, mój wszechświat. Wspomnienie o Tomaszu Mackiewiczu

Recenzje książki: Tomek, mój wszechświat. Wspomnienie o Tomaszu Mackiewiczu (4) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: jestem_molem Dejka Daria

   Recenzja dotyczy produktu typu: ksiązka drukowana

   "Tomek mój wszechświat. Wspomnienie o Tomaszu Mackiewiczu" to książka autorstwa Anny Solskiej-Mackiewicz - wdowy po himalaiście. W swoich zapiskach skierowanych do zmarłego męża, autorka opisuje ich wspólne życie: moment zapoznania, narodziny wspólnych dzieci, urządzanie mieszkania, relacje z rodzicami, problemy zdrowotne, nałogi... Autorka opisuje jakim człowiekiem w jej opinii, był znany himalista. Ciekawym doświadczeniem było poznać postać Tomka Mackiewicza z perspektywy jego najbliższej osoby. Może i nie jest to najbardziej obiektywne spojrzenie, ale nadal ciekawe i warte zgłębienia. Pisząc tę książkę, Anna Solska-Mackiewicz spełnia niejako wolę zmarłego męża, który pragnął opisać swoją wyprawę na Nanga Parbat. Jak wiemy, nie było mu to dane. Dzięki tej lekturze poznajemy postać Tomka z bardziej prywatnej strony. Autorka potrafi przekuć wady zmarłego męża w najlepsze zalety. Choć nie daje to rzeczywistego obrazu, to w moim odczuciu, ten zabieg pokazuje jak ogromną miłością darzyli siebie nawzajem. Ta książka jest piękną opowieścią o miłości, tęsknocie, żalu i bólu po utracie ukochanej osoby. Forma w jakiej została napisana książka - listy autorki do męża, dodaje tej pozycji intymności i szczerości.

2. Recenzja: kinga_psy_i_ksiazka Kulig Kinga

   Recenzja dotyczy produktu typu: ksiązka drukowana

   Tomek mój Wszechświat to bardzo osobista I intymna opowieść o Tomku jakiego nikt nie znał. O tym jaki był naprawdę. To także opowieść o związku i miłości. Nie zabraknie również przygotowań do podróży, do wypraw na Nanga Parbat, góry, która przyzywała Mackiewicza. To obraz pięknej miłości, połączenia dwóch dusz. Czytałam inne książki o Czapkinsie i ta jest ich uzupełnieniem. Pokazuje bardziej prywatne życie Tomka, to jaki był w domu. Jest w niej może mniej gór, jednak jest to książka spisana przez osobę, która z nim żyła i go kochała. Osobę, która nie chodziła z nim w góry, lecz była z nim w zwykłym życiu. Nie jest to może typowa literatura górska, ale dla osób, które interesują się tematem i biografiami ludzi gór, będzie to interesujaca książka. Ja polecam.

3. Recenzja: strangeerecenzuje Klimek Paulina

   Recenzja dotyczy produktu typu: ksiązka drukowana

   Tomasz Mackiewicz był bez wątpienia osobą zagadkową, jednocześnie godną podziwu w swojej filozofii wspinaczki, ale i samego życia. Jego pewnego rodzaju „opętanie” przez Nangę Parbat było już wielokrotnie komentowane w mediach i na różne sposoby opisywane. Historię wspinaczki Tomka poznać można w książce Dominika Szczepańskiego „Czapkins” (którą serdecznie polecam). „Tomek, mój wszechświat” to opowieść z nieco innej strony, ale na pewno w ciekawy sposób dopełnia obrazu osoby, jaką był słynny „Czapkins”. Anna Solska-Mackiewicz, partnerka życiowa Tomka, przygotowała wspomnienia o swoim partnerze, z którym łączyła ją więź wyjątkowa. Spokojnie, nie jest to historia powielająca opowieść spisaną przez Dominika Szczepańskiego (chociaż Anna pomagała przy jej tworzeniu), jest to naprawdę przejmująca opowieść o prawdziwej miłości, przyjaźni, o swego rodzaju zespoleniu dusz. Autorka pokazuje czytelnikowi Tomka takiego, jakim był, jakiego prawdopodobnie wielu go nie znało. Przedstawia prawdziwie intymny obraz związku z człowiekiem, dla którego ważne były góry i zespolenie z nimi, a który stronił od rywalizacji, wywyższania się, przedstawiania jako herosa, budowania wokół swojego nazwiska legendy. I chociaż nadal możemy sporo przeczytać o górskich wyprawach i przygotowaniach Mackiewicza, bo trudno byłoby bez tego przedstawić jego osobę, dostajemy w tej opowieści historię związku z Anną, ich „docierania się”, wzajemnego wspierania, dawania sobie przestrzeni, a jednocześnie spędzania z sobą każdej chwili, oddawanie się sobie wzajemnie w pełni. Bardzo podobało mi się podejście Anny, która wspomina o tym, że nigdy nie była „zazdrosna” o góry, nie pałała frustracją, nie stawiała Tomka przed wyborem - „góry, albo ja”. To niezwykle cenne spostrzeżenia i godna podziwu postawa. Często bowiem spotyka się historie o tym, jak to z czasem partnerki słynnych himalaistów nie dawały sobie rady z tym, że nigdy nie były na pierwszym miejscu i mimo, że wiedziały, na co się piszą wchodząc w związek z taką osobą, koniec końców stawiały swojego partnera przed wyborem. Tymczasem Anna pisze: „uważałam, że jestem dla niego ważna na równi z Nangą, bo rozumiałam, że miłość jest jedna. W końcu nawet w życiu pozbawionym potężnej i pochłaniającej pasji kochamy więcej niż jedną osobę” - to pokazuje, jak wspaniałą partnerkę miał Tomek. „Tomek, mój wszechświat” to, jak już wspomniałam, intymna i przejmująca opowieść miłości, jakiej można pozazdrościć. Głębokiego uczucia, które wręcz utożsamia się ze swoistym połączeniem dusz, które pozwala na wspólne przeżywanie życia i wyciągania z niego jak najwięcej pięknych chwil. Dzięki tym wspomnieniom można poznać osobę Tomka, który zawsze pozostawał gdzieś z tyłu, może trochę wyobcowany, który nie potrzebował pławić się w blasku, dla którego ważna była podróż sama w sobie i obcowanie z naturą, a stanięcie na szczycie góry było tylko dopełnieniem całej wyprawy. Oczywiście w tych spisanych wspomnieniach nie mogło zabraknąć chyba najgłośniejszej akcji ratunkowej, o której mówiło się nie tylko w całej Polsce, ale i na świecie. Anna przybliża nieco cały przebieg akcji, chociaż wydaje się, że o tamtej sytuacji z 2018 roku zostało powiedziane już wszystko. Ostatecznie, jest to naprawdę przejmująca i na swój sposób inspirującą opowieść, którą warto poznać. Na pewno jednak będzie ona bardziej odpowiednia dla osób, których interesuje postać „Czapkinsa” lub które lubią zatracać się w literaturze około górskiej. Być może niektóre osoby docenią tę historię, jako obraz pięknej miłości, jednak myślę, że może nie sprawdzić się u osób, które nie czytają tego typu książek. Niemniej, osobiście bardzo polecam po nią sięgnąć.

4. Recenzja: 2601bookworm1989 Czarnecka Aleksandra

   Recenzja dotyczy produktu typu: ksiązka drukowana

   Q: czy są wśród was osoby, które kochają góry? Uwielbiają piesze wędrówki i zdobywanie kolejnych szczytów? Przyznam szczerze, że ja góry wolę podziwiać z dołu. Mój lek i wysokości nie pozwala mi na zachwycanie się widokami z wysokości. Jestem jednak ogromną fanką książek i filmów dotyczyć wspinaczek. Z zapartym tchem śledzę kolejne sukcesy i poczynania alpinistów i hiamalaistów. Jednym z nich jest śp. Tomasz Mackiewicz. Człowiek gór. Człowiek legenda. Zginął na górze, którą pokochał całym sercem. Do dziś pamiętam akcję ratunkową gdy @adamtheclimber wraz z @urubkodenis w szaleńczym tempie wdrapywali się na Nanga Parbat, by sprowadzić na dół Czapkinsa, jak nazywano Tomka i jego towarzyszkę. Nie udało się... Bardzo podziwiam partnerkę Tomasza, za jej mądrość, siłę, podejście do życia, a przede wszystkim wspieranie i akceptowanie pasji Tomasza za jego życia. Piękny przykład miłości, troski, zaufania, poświęcenia. Książkę przeczytałam jednym tchem. Pełna emocji, wzruszająca, niezwykle refleksyjna. Polecam serdecznie. Lektura przybliży wam postać Tomasza Mackiewicza. Niezwykle empatycznego, dobrego i poczciwego wspinacza, który w górach odnajdywał to, czego brakuje tu-na ziemi.... 

POKAŻ WIĘCEJ RECENZJI

UKRYJ RECENZJE