Podróże po Mazowszu

Hertz nadaje rangę miejscom i ludziom, wydobywa z mroku na światło dzienne cudowne opowieści z przeszłości umiejscowione w czasie i przestrzeni, okraszone na dodatek cudownymi opisami przyrody z pozycji krajoznawcy. To nieustanna promocja ojczystego kraju, najbliższej, choć prowincjonalnej, okolicy. Hertz zaznacza wprawdzie, że te historie przywoływane nie należą do wielkiej historii i nie ma ich w podręcznikach, ale ?przecież one również, a może przede wszystkim, tworzą dzieje naszego ojczystego kraju?. Mazowsze nie mogło znaleźć wdzięczniejszego i skuteczniejszego marketingowca nad Lechosława Hertza. Piękny język, składnia taka wyważona, niecodzienna, ale i nie pompatyczna. Czytelnik zapoznaje wiele urokliwych miejsc, o których zapewne nie słyszał, ale które jawią się jako miejsca niezrównane, pełne smakowitych historii wyszperanych z pieczołowitością i okraszonych pozytywną energią i wielką miłością narratora. Z równym zapałem Hertz opisuje miejsca bardziej znane, jak chociażby Ciechanów, jak i te zupełnie nieznane, które z lubością językoznawcy wymienia, nie zapominając o ich etymologii: Lekowo, Zeńbok, Budziszyn, Węgrów (gdzie ponoć jest lustro Twardowskiego oglądane przez Napoleona i Hitlera), Jarnice, Mokobody, Secymin-Nowiny i inne. Na równi z miejscami i ludźmi wywodzącymi się z tych miejsc bohaterem jego rozważań jest krajobraz mazowiecki i jego przyroda. Smakowita lektura do niespiesznego czytania.