Włochy południowe. Śródziemnomorskie dolce vita. Wydanie 1

Recenzje książki: Włochy południowe. Śródziemnomorskie dolce vita. Wydanie 1 (3) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Dziennik Gazeta Prawna Jacek Borkowicz, 30/10/2009

   Odkąd w 1867 roku szacowne wydawnictwo rodziny Baedekerów opublikowało pierwszy anglojęzyczny przewodnik po południowej Italii, region ten opisywano już setki razy w przewodnikach wydawanych w dziesiątkach języków. Czy można dziś napisać o nim cokolwiek po polsku, co nie byłoby tylko kalką wcześniejszych opracowań? Otóż można. Autorki "Włoch południowych" dokonały tego z prawdziwie kobiecą wrażliwością.
   W ich opisie wyczuwa się barwy, zapachy i smaki tego kraju: czerwień szafranu rosnącego na stokach abruzyjskiego Gran Sasso, aromat migdałów ze wzgórz Noto, cynamonowy smak czekolady z sycylijskiej Modiki. Panie piszą o tym, co je naprawdę zachwyca. Obraz południowoapenińskiej krainy, który wyłania się z kart ich przewodnika, jest przez to nieco subiektywny, ale za to z pewnością ciekawy. A co do subiektywizmu, to inaczej być nie mogło: nie da się na 400 stronach małego formatu wyczerpująco opisać najbogatszego turystycznie regionu świata.
   Z tego skarbca ubyła nam niedawno jedna perełka: w kwietniu tego roku trzęsienie ziemi zrujnowało zabytki średniowiecznej Aquili. W przewodniku opisano je jeszcze w nienaruszonym stanie, natomiast we wstępie znalazła się wyczerpująca informacja o stanie zniszczeń poszczególnych obiektów.
   Autorki książki poruszały się nie tylko po utartych szlakach turystycznych, lecz dotarły do miejsc, które nie utraciły jeszcze do końca klimatu dzikości: na Kalabrię i do wnętrza Sardynii. Odnotowały obecność tam fascynujących "mikrokosmosów": w małych kalabryjskich miasteczkach mówi się jeszcze po grecku i albańsku, zaś mieszkańcy Sardynii posługują się własnym, odrębnym od włoskiego językiem. W głębi Sycylii kobiety siedzą w domach, zaś mężczyźni zajmują się passeggiatą, czyli spacerami po uliczkach połączonymi z oplotkowywaniem przybyszów. Zwłaszcza jeśli są płci odmiennej. Męskie zachwyty nad urodą pań z północy głośno i bez skrępowania wyrażane w dialekcie sycylijskim, cytuje - niewątpliwie z autopsji - jedna z autorek przewodnika. Patrząc na ich fotografie, skądinąd trudno się dziwić Sycylijczykom.
   Książka ma swoje minusy. Czuje się, że panie nie miały okazji zaprzyjaźnić się z historią, dyscypliną wielce przydatną przy opisie włoskich ciekawostek. Gdyby było inaczej, zapewne zorientowałyby się, że mniejszość "Valdesi" (s. 267) to po prostu waldensi, o których uczyliśmy się w szkole na lekcji poświęconej średniowiecznym herezjom. Podstawowe informacje o kulturze i obyczajach, zgodnie z konwencją serii, w której wydano przewodnik, dotyczą całych Włoch, jednak znalazły się tu także przydatne informacje o odrębności mieszkańców Południa. Ich rodacy z okolic Mediolanu czy Wenecji zwykli określać ich mało wdzięcznym słowem "terrone". W wolnym tłumaczeniu znaczy to mniej więcej to samo, co nasz "czereśniak". Ale we włoskiej wersji brzmi chyba mniej agresywnie. Ludzie z Południa zdążyli się już do niego przyzwyczaić.

2. POLSKA - DZIENNIK ŁÓDZKI Marek Niedźwiecki, 24/10/2009

   Wszyscy, którym jeszcze szkoda lata, powinni sięgnąć po przewodnik "Włochy południowe. Śródziemnomorskie dolce vita". Wraz z nim nie tylko odnajdą drogę do niżej położonej części włoskiego "buta", ale i ostatnie w jesiennej Europie resztki słońca i ciepła. Bowiem jesień w południowych Włoszech może być prawdziwym śródziemnomorskim dolce vita, w którym estetyczne doznania związane z krajobrazem i architekturą włoskich miasteczek, doskonale łączą się z przygodami kulinarnymi, a zwłaszcza degustacją wybornych win. A jeśli do tego dodać łagodny klimat i bajkowe jesienne kolory tego regionu...
   Agnieszka Masternak, Agnieszka Fundowicz i Berenika Wilczyńska przekazują swój niekłamany zachwyt, opisując region jako mozaikę utkaną ze skarbów przyrody i wytworów kultury. Znajdziemy tu opisy szczytów górskich, cienistych wapiennych wąwozów i uśpionych wulkanów, a z drugiej strony wspaniałe, niezliczone zabytki, którymi szczyci się niemal każda miej scowość. Wizyta na południu Włoch daje też możliwość wzięcia udziału w niecodziennych wydarzeniach kulturalnych oraz skosztowania wyśmienitej kuchni - m.in. prawdziwej neapolitańskiej pizzy oraz przyrządzanych na wiele sposobów ryb i owoców morza.
   Opisy najciekawszych miejscowości wzbogacone są o przejrzyste mapy, a orientację w książce i terenie ułatwiają czytelny system odsyłaczy i szczegółowy indeks.

3. Interia.pl

   Wszystkich, którzy poszukują jeszcze słońca i ciepła w jesiennej Europie warto zachęcić do podróży na południowy kraniec naszego kontynentu. Jesień w południowych Włoszech może być prawdziwym śródziemnomorskim dolce vita, w którym estetyczne doznania związane z krajobrazem i architekturą włoskich miasteczek doskonale łączą się z przygodami kulinarnymi, a zwłaszcza degustacją wybornych win.
   Łagodny klimat i bajkowe jesienne kolory tego regionu sprawiają, że wielu podróżnych wybiera Włochy Południowe na październikową wyprawę.
   Nowy przewodnik Wydawnictwa Bezdroża pt. "Włochy południowe. Śródziemnomorskie dolce vita" opisuje region jako mozaikę utkaną ze skarbów przyrody i wytworów kultury ludzkiej. Znajdziemy tu widokowe szczyty górskie, cieniste wapienne wąwozy, uśpione wulkany, szmaragdowe jeziora, urwiste klify wybrzeża, kameralne plaże i egzotyczną, śródziemnomorską roślinność, a z drugiej strony wspaniałe, niezliczone zabytki, którymi szczyci się niemal każda miejscowość. Wizyta na południu Włoch daje też możliwość wzięcia udziału w niecodziennych wydarzeniach kulturalnych oraz skosztowania wyśmienitej kuchni, m.in. prawdziwej neapolitańskiej pizzy, przyrządzanych na wiele sposobów ryb i owoców morza oraz doskonałych regionalnych win.
   Im dalej na południe Półwyspu Apenińskiego, tym bardziej wkraczamy w klimaty przesycone delektowaniem się życiem i jego pięknem. Wolno płynący czas pozwala rozkoszować się urokiem monumentalnych zabytków Rzymu, a także Neapolu położonego w cieniu Wezuwiusza, czy też innych miast i miasteczek, a otaczające widoki zapierają dech w piersiach.
   Przewodnik, liczący 432 strony, oprowadza po najciekawszych atrakcjach turystycznych południowej części włoskiego "buta", dostarczając równocześnie informacji praktycznych, pozwalających "odnaleźć się" w nowym miejscu - przede wszystkim podpowiadając gdzie spać i jeść podczas podróży. Opisy najciekawszych miejscowości wzbogacone są o przejrzyste mapy, a orientację w książce ułatwiają czytelny system odsyłaczy i szczegółowy indeks. Na końcu przewodnika zamieszczono minirozmówki polsko-włoskie z najbardziej przydatnymi słowami i zwrotami.

POKAŻ WIĘCEJ RECENZJI

UKRYJ RECENZJE