Toskania i Wenecja. Travelbook. Wydanie 2

Recenzje książki: Toskania i Wenecja. Travelbook. Wydanie 2 (1) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: GLOBTROTER INFO Cezary Rudziński

   Recenzja dotyczy produktu typu: ksiązka drukowana

   Najpiękniejszy, najbogatszy w słynne miasta i zabytki, przepiękne krajobrazy oraz inne atrakcje region Italii położony po zachodniej stronie nasady „włoskiego buta” nad morzami: Liguryjskim i Tyrreńskim oraz fascynujące, niepowtarzalne miasto po jego wschodniej stronie nad Zatoką Wenecką Adriatyku, są tematem drugiego już wydania przewodnika Bezdroży w serii „travelbooków”. Poręcznej, w ładnej szacie graficznej – w tym przypadku z blisko 200 zdjęciami, głównie kolorowymi oraz z 14 planami i mapami – i z mnóstwem ważnych oraz przydatnych turyście informacji. Bez nadmiaru szczegółów, który wielu współczesnym podróżnym nie jest, przynajmniej w ich mniemaniu, potrzebny. Zgodnie z formułą tej serii, przewodnik rozpoczyna się od wymienienia atrakcji Toskanii i Wenecji. 9 zabytków architektury i malarstwa, 5 miejsc, które koniecznie trzeba zobaczyć, 10 najciekawszych muzeów i galerii, 3 najpiękniejszych przykładów oraz 3 najważniejszych regionów winiarskich. Żadnej z proponowanych przez autorów nie mógłbym skreślić, chociaż dopisałbym do nich chętnie przynajmniej jeszcze kilka. Chociażby najpiękniejszą panoramę Florencji z Piazzale Michelangelo na lewym, wysokim brzegu rzeki Arno. Miejsca niestety pominiętego także w prezentacji tego miasta. A przecież wystarczyłoby o nim chociażby wspomnieć przy okazji opisu kościoła San Minato al Monte, bo przecież sławny placyk i miejsce widokowe znajduje się niemal u jego podnóża. Jak zwykle w rozdziale Informacje praktyczne czytelnik – turysta znajdzie chyba wszystkie niezbędne oraz mnóstwo przydatnych informacji: jak przygotować się do wyjazdu, dotrzeć do wskazanych celów, poruszać na miejscu. A także szybko znaleźć to co jest mu potrzebne w alfabetycznym Informatorze A-Z. Podobnie w drugim rozdziale: Informacje krajoznawcze, podstawowe w formie ABC, a następnie o kulturze i sztuce oraz włoskiej kuchni, niezależnie od wkładki poświeconej tylko toskańskiej. Dwa rozdziały czysto przewodnikowe, to obszerniejsza „Toskania” z prezentacją w porządku alfabetycznym 24 wybranych miast, miejscowości i miejsc, w tym m.in. Florencji, Lukki, Pizy, San Gimignano, Pizy i wyspy Elby. I „Wenecja”, której prezentacja podzielona została na 5 części oraz Lagunę Wenecką z 9 położonym nad nią miejscowościami i miejscami. Trochę szkoda, że nie rozszerzono tego rozdziału także na okolice, bo przynajmniej „Mała Wenecja”, czyli Chioggia, na pewno zasługuje na poznanie. W opisie, nawet krótkim, każdej miejscowości i miejsca, znajduje się informacja o nim „w pigułce”, historia oraz sugestie „Co warto zobaczyć” z podstawowymi danymi o opisywanych zabytkach i obiektach. Na końcu zaś, w ramkach, Informacje turystyczne o tamtejszych noclegach, wyżywieniu oraz wartych uwagi wydarzeniach. W niektórych przypadkach również o okolicach. Jest to układ bardzo wygodny zarówno w trakcie zwiedzania, jak i przygotowywania się do podróży w tamte strony. Przewodnik wzbogacają trzy 2-4 stronicowe wkładki: „Kuchnia Toskanii”, „Etruskowie” i „Karnawał w Wenecji”. A także mnóstwo informacji ciekawostkowych włamanych w tekst w ramkach. Przykładowo: * „Legenda prawdziwego krzyża – freski Piera della Francesca”. „Herbert o Pierze Della Francesco”. * „La Battarga czyli śródziemnomorski kawior”. * „Kararyjski marmur”. * „Klasyczne wino z kogutkiem” (Chianti). Lub: * „ Via Francigena” (wytyczony w X w. szlak pielgrzymi z Canterbury, przez Francję i północną Italię do Rzymu). * „Pius II według Herberta”. * „Prastara rasa chianina” (krów, z ponad 2-tysiącletnim rodowodem). * „Bruscello, czyli wiejskie teatry”. * „Domy na wodzie” (Wenecja). * „Dzwony dzwonnicy św. Marka”. * „Pierwsza wykształcona kobieta” (Elena Lucrezia Cornaro Piscopia, dyplom z filozofii 1678 na uniwersytecie w Padwie). * „Gondole”. * „Najstarsze getto Europy” (Wenecja 1516). * „Rudy ksiądz” (wenecjanin, kompozytor Antonio Vivaldi, 1678-1741). * „Biennale weneckie”. * „Sekretna sztuka weneckiego szkła”. * „Koronki z Burano”. Na końcu przewodnika jest krótki słowniczek polsko – włoski oraz trochę zbyt ubogi Indeks.