Serbia. Na skrzyżowaniu kultur. Wydanie 1

Recenzje książki: Serbia. Na skrzyżowaniu kultur. Wydanie 1 (6) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Tygodnik Angora Ł. Azik 40/2014

   Równiny Wojwodiny
   
   Ziemie wschodniej Serbii zaskakują pejzażem: polami po horyzont, niezliczonymi kanałami, rzeczkami i jeziorami. Jak pisze autor najnowszego przewodnika po Serbii: „Wojwodina latem to złota kraina zbóż, słoneczników i kukurydzy". Tutejsze miasta wytyczone niegdyś przez skrupulatnych austriackich geodetów wabią barokowymi zabytkami, ciepłym klimatem odwiecznych tradycji, wielowyznaniowości i tolerancji. Perłą w koronie tej prowincji jest leżący nad Dunajem Nowy Sad, miasto nazwane niegdyś serbskimi Atenami, do dziś uosabiające zjawisko multikulti. Bo jeśli Bałkany są tyglem, to Wojwodina jest buzującym tyglem różnych narodowości, gdzie od wieków obok Serbów żyją Węgrzy, Słowacy, Romowie, Chorwaci, Rusini, Macedończycy, Albańczycy, Niemcy, Bułgarzy, a nawet Gorańcy. Nowy Sad jest niezwykłym miastem nie tylko ze względu na historię. Uderza w nim niezwykła uprzejmość, gościnność i elegancja jego mieszkańców. Jakby monotonia równiny i wolny bieg Dunaju wyciszyły południowy temperament, narzuciła życiu wolne tempo, wyprzedzając o wieki modne dziś slowcities.
   
   Miasto warte jest podróży i pobytu. Ośrodek kultury, centrum wydarzeń, siedziba teatru i muzeów, pałacu biskupa, secesyjnych kamienic. Starówka do dziś niesie bogate a nieznane nam dziedzictwo mieszczańskiej Serbii, trudne już do dojrzenia choćby w Belgradzie. W rozdzierających strofach pisał o Nowym Sadzie poeta Janusz Drzewucki, zapomniany piewca Wojwodiny: Na targowisku, zaraz za Vladicanskim dvorem i cerkwią soborową ociekające kolorami owoce i warzywa wprawiają mnie codziennie w zachwycenie...
   
   Przewodnik po Serbii napisał człowiek doskonale znający region, jego język, kulturę i ta fascynacja bije z opisów i rad, jakich hojnie Czytelnikowi udziela. Aktualność i użyteczność informacji krajoznawczych wyznacza publikacji wysoką pozycję w rankingu wydawnictw, do których warto zaglądać.

2. Gazeta Współczesna ajs, 2014-07-18

   Za sprawą polityki Serbia dla Polaków jest ciągle krajem nieodkrytym, w odróżnieniu od nieodległej Chorwacji. Niesłusznie. Wprawdzie w Serbii nie wypoczniemy na morskim wybrzeżu, ale mamy za to wspaniałe góry, przełomy rzek (w tym Dunaju). Są też bagna Jeziora. Ale przede wszystkim zabytki historyczne i kultura. Przewodnik pokazuje to przejrzyście i wszechstronnie.

3. kurier365.pl Cezary Rudziński, 2014-07-16

   Serbia nie należy do państw popularnych wśród polskich turystów. Bez nadmorskich plaż, znanych kurortów narciarskich, tanich przelotów czarterowych, nie ma u nas szans na bardziej masowe odwiedziny.
   
   Traktowana jest przede wszystkim jako kraj tranzytowy do Bułgarii i Grecji. Tak było zresztą zawsze. Nawet w latach 60-70 XX w., gdy urlop w Jugosławii bardziej „nobilitował" niż spędzony na Krymie czy czarnomorskim wybrzeżu Kaukazu – reszta Europy i świata była przecież dla nas wówczas w ogóle niedostępna. A jadąc do Jugosławii „wpadało się" na krótko do Belgradu i pędziło nad Adriatyk, głównie do Dalmacji. „Zaliczając" niekiedy to i owo po drodze oraz nie zastanawiając się, w której republice znajdujemy się.
   Nie było przecież wewnętrznych granic, oba alfabety stosowane były praktycznie równolegle, a i różnice językowe, poza macedońskim, ale kto wówczas jeździł do Macedonii?, poza religijnymi, dla Polaka były przeważnie trudno zauważalne. Wystarczyła znajomość, a nawet tylko rozumienie kilkudziesięciu słów, aby bez problemów porozumiewać się w podstawowych sprawach z gościnnymi mieszkańcami. Mało kto zdawał sobie sprawę – i to niestety obserwujemy dotychczas, jak szalenie ciekawym krajem jest także – bo przecież trudno odmówić fantastycznych atrakcji również b. jugosłowiańskiej Chorwacji, Bośni i Hercegowinie, Czarnogórze, Słowenii czy nawet Macedonii – właśnie Serbia.
   Osobiście stwierdziłem jak jest atrakcyjna „liznąwszy" ją trochę po raz pierwszy już w końcu lat 50-tych ub. wieku, a następnie pilotując w następnej dekadzie polskie grupy turystyczne. O późniejszych tam pobytach i przejazdach tranzytowych nie wspominając. Mnie więc autor wydanego właśnie przewodnika nie musi przekonywać do poznawania atrakcji tego kraju. Ważne aby zachęcił do tego innych. Pisząc we wstępie: „Choć Serbia leży w samym centrum Półwyspu Bałkańskiego, na pograniczu Bałkanów i Europu Środkowej, ciągle pozostaje krajem nie odkrytym. Większość turystów kojarzy ją z filmami Kusturicy, muzyką Bregovicia lub po prostu jako państwo tranzytowe, które mija się jadąc do Bułgarii, Grecji lub Czarnogóry...
   ...Serbia ma jednak o wiele więcej do zaoferowania, trzeba tylko wiedzieć jak szukać. Z taką właśnie myślą powstał niniejszy przewodnik, którego podtytuł brzmi Na skrzyżowaniu kultur. To położenie między Wschodem i Zachodem, na szlakach łączących Europę z Bliskim Wschodem, w miejscu przenikania się kultur i cywilizacji, wpłynęło na dzisiejszy kształt Serbii. Współczesna mozaika etniczna i religijna, kultura, muzyka, kuchnia, są wypadkową jej burzliwych dziejów. A ich materialne świadectwa znaleźć można w każdym zakątku kraju. Poza kulturą, w Serbii fascynuje przyroda – piękne rzeki z niesamowitymi kanionami, dzikie góry i niezmierzone niziny." I autor przybliża ten kraj oraz jego niezliczone atrakcje w najobszerniejszym z wydanych dotychczas – uwzględniając także poświęcone mu części w przednikach po Bałkanach – o nim przewodniku w języku polskim.
   Niemal trzykrotnie obszerniejszym, niż część „Serbia", innego autora, w przewodniku „Bałkany" wydawanym w tej samej serii w ubiegłych latach. Napiszę od razu: przewodniku bardzo dobrym, jeżeli nie wręcz znakomitym. Napisanym kompetentnie, ciekawie, z niezliczoną masą faktów i przydatnych turyście informacji, ale także anegdot i ciekawostek. Zgodnie z układem przewodnika identycznego jak inne w tej udanej serii, czytelnik znajduje w nim w trzech rozdziałach wstępnych informacje ogólne o kraju (Zaproszenie do Serbii), Informacje praktyczne oraz Informacje krajoznawcze z charakterystyką geograficzno – przyrodniczą, historią, ludnością, religią, językiem, kultura i sztuką oraz kuchnią.
   Następne zaś, w podziale na 5 regionów kraju części przewodnikowej, chyba wszystko co należy wiedzieć o ich zabytkach, przeszłości i współczesności oraz innych atrakcjach. Wcześniej zresztą, bo już w rozdziale wstępnym, autor proponuje poznanie przede wszystkim 14 największych atrakcji Serbii (a w następnych rozdziałach to samo w opisywanych regionach), 6 szlaków geograficznych oraz 5 tematycznych: Imperatorów rzymskich, Średniowiecznych monasterów (w tym w Kosowie), Zamków i twierdz, Wina oraz Rowerowego wzdłuż Dunaju. Ponadto Serbię dla turystów aktywnych: w siodle, pod żaglami, na rowerach, nartach, wędrówkach górskich, wyprawy do jaskiń, kajakowe oraz rafting i spływy.
   Prezentacja poszczególnych regionów kraju i miejscowości przybliża ich historię, informacje o miejscach, które warto zobaczyć, a także ich opis z informacjami o dojeździe, poruszaniu się na miejscu, noclegach, wyżywieniu, rozrywkach kulturalnych itp. W przewodniku jest też kalendarium najważniejszych wydarzeń kulturalnych roku w Serbii w układzie miesięcznym, wykaz dni wolnych od pracy oraz kalendarium historyczne: od kultur mezolitycznych i neolitycznych po początek negocjacji akcesyjnych z Unią Europejską w 2014 roku. Treść wzbogaca 30 kolorowych zdjęć na dwu wkładkach i kilka czarno – białych w tekście.
   A także ponad 80 informacji w ramkach włamanych w tekst, prezentujących ważne postacie, miejsca, zabytki i wydarzenia. M.in.: „Bitwa na Kosowym Polu"; „Emir Kusturica"; „Trasa turystyczna „Podziemny Belgrad"; „Nikola Tesla" (autor przedstawia go jako urodzonego w serbskiej rodzinie na terenie Chorwacji, inne źródła określają go jako Chorwata i podobno sam się za niego uważał. Na temat narodowości tego wynalazcy jest spór między Serbami i Chorwatami, o czym w informacji nie ma ani słowa); „Belgradzkie targowiska"; „Kremańskie proroctwo"; „Legenda o zlatarskiej gryce"; „Monastery Doliny Królów", „Monastery Kosowa i Metohii", „Wołosi", „Wina negotińskiej krajiny"; „Legenda o powstaniu Diabelskiego Miasta".
   W przewodniku na wewnętrznych stronach okładki znajdują się mapy Serbii. Wewnątrz sporo mapek i planów miast. Na końcu zaś mini rozmówki i mini słowniczek polsko – serbski oraz Indeks wybranych nazw geograficznych atrakcji turystycznych. Doskonała (przeważnie) „pomarańczowo-czarna" seria przewodników Bezdroży wzbogaciła się więc o kolejną świetną pozycję, którą polecam Czytelnikom z dużą przyjemnością.

4. pojechanewakacje.pl www.pojechanewakacje.pl (2014-06-29)

   Serbia leżąca w samym centrum Półwyspu Bałkańskiego, ciągle pozostaje krajem nieodkrytym. Secesyjna Subotica, kosmopolityczny Nowy Sad i muzułmański, górzysty Sandżak - to tylko niektóre z intrygujących serbskich kontrastów.
   
   Ten kraj ma bardzo wiele do zaoferowania, trzeba tylko wiedzieć jak szukać! Z taką właśnie myślą powstał przewodnik – Serbia. Na skrzyżowaniu kultur, który ukazał się nakładem Wydawnictwa Bezdroża. „To pierwszy, tak obszerny przewodnik po Serbii (ponad 420 stron). Oprócz przewodnikowych opisów, zawiera także mnóstwo informacji praktycznych, z zakresu kultury, tradycji i kulinariów…” – mówi autor przewodnika – Tomasz Kwoka – „To jedyny przewodnik z rocznym harmonogramem festiwali kulinarnych w Serbii – gratka dla miłośników jedzenia i wielbicieli ruchu slow food!”
   
   
   Tomasz Kwoka skończył studia slawistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim (filologia serbska), obronił pracę doktorską z historii języka serbskiego i obecnie pracuje w Instytucie Filologii Słowiańskiej UJ. Fascynuje go wszystko co znajduje się między Karpatami a Morzem Śródziemnym i Czarnym. Znawca filmów i muzyki serbskiej (i „bałkańskiej), promotor takich form kulturalnych w Krakowie. Miłośnik kuchni lokalnych, wielbiciel wieloetnicznej Wojwodiny, naddunajskich restauracji rybnych i wyśmienitych win z Wojwodiny i Wschodniej Serbii.

5. Tygodnik Przegląd Agata Gogołkiewicz, 2014-06-23

   Serbia to jedna z ostatnich białych plam na turystycznej mapie Europy. Warto ją odwiedzić i przekonać się, jak mylące są stereotypy. Secesyjna Subotica, kosmopolityczny Nowy Sad i muzułmański Sandżak - to tylko niektóre z serbskich kontrastów. Jeśli dodamy do tego skarby przyrody, liczne zabytki, bałkańską muzykę, gościnność oraz kuchnię, w której grillowanie zyskało rangę sztuki, okaże się, że do Serbii jechać trzeba!

6. Eurostudent 2014-06-04

   Secesyjna Subotica, kosmopolityczny Nowy Sad i muzułmański, górzysty Sandżak – to tylko niektóre z intrygujących serbskich kontrastów. Jeśli dodamy do tego niezwykłe skarby przyrody, liczne zabytki, świadczące o wielokulturowości tego zakątka Europy, bałkańską muzykę, gościnność mieszkańców oraz kuchnię, w której grillowanie zyskało rangę sztuki, okaże się, że do Serbii po prostu jechać trzeba! Informacje w układzie regionalnym, opisy miast i innych atrakcji turystycznych, mapki, ciekawostki i informacje praktyczne i minisłowniczek – to wszystko znajdziecie w przewodniku.

POKAŻ WIĘCEJ RECENZJI

UKRYJ RECENZJE