Recenzje książki: Oman. Travelbook. Wydanie 1 (2)

1. kurier365.pl Cezary Rudziński

   Sułtanat Oman, 3,3 – milionowe państwo, monarchia absolutna na Półwyspie Arabskim o powierzchni 309,5 tys. km², czyli niemal takiej samej jak Polski, to, przynajmniej dla nas, pełna egzotyka. I chociaż wśród 3,3 milionów turystów, którzy odwiedzili ten kraj nad Morzem Arabskim i Zatoką Omańską w 2017 roku, w tym wielu ogromnymi statkami wycieczkowymi, naszych rodaków było mało, to wydany o nim przez Bezdroża przewodnik w serii travelbooków może spowodować wzrost zainteresowania tym kierunkiem wyjazdów. Tym bardziej, że jest bardzo dobry, napisany ciekawie i kompetentnie przez polską autorkę, która była w Omanie już ponad 20 razy, w tym na dłuższym półrocznym pobycie eksploracyjnym i organizuje tam wycieczki turystyczne. „To kraj, który jawi się jako pokryty jedynie piaszczystymi pustyniami – czytam, na tylnej okładce. Jednak bezkresne wydmy złotego piasku to nie wszystko. Oman to również skaliste fiordy i ciągnące się po horyzonty rajskie plaże, plantacje kadzidłowców oraz rezerwaty żółwi morskich. Pustynie w omańskim interiorze to jedne z najbardziej surowych i suchych na Ziemi. Wyprawa tam na pewno na długo zapadnie nam w pamięć. Podobnie jak wizyta na bazarach w Maskacie, Nizwie czy Salali. Oman to bezsprzecznie kraj kontrastów, których urokowi trudno się nie poddać.” Pamiętam, jak podczas jednego z pobytów w Zjednoczonych Emiratach Arabskich korzystając, że do omańskiej enklawy Musandam turystów przybywających z emiratu Fudżajra nie obowiązują wizy, wybraliśmy się na wycieczkę stateczkiem do Dibba Kayah i tamtejszych fiordów. Tak krystalicznej, szmaragdowej i przeźroczystej aż do odległego dna wody o temperaturze ludzkiego ciała, w której zażywaliśmy kąpieli w jednej z zatoczek w fiordzie, nie spotkałem nigdzie indziej, chociaż mórz, nie licząc wszystkich oceanów, „zaliczyłem” już ponad dwadzieścia. Z przewodnika, który wzbogaca niemal 130 kolorowych zdjęć, 7 planów i map oraz prawie 40 informacji i ciekawostek w ramkach włamanych w tekst, można dowiedzieć się dużo o tym egzotycznym kraju i jego walorach turystycznych. Największe autorka przedstawia na wstępie. 4 „Miejsca z historią”: wykopaliska, grobowce i stare wioski. 5 „Dla żądnych adrenaliny”: przejście kanionu, szlak turystyczny z pionową ścianą pokonywaną na linie, zjazd na linie do jaskini, jazda po bezdrożach i pustynnych wyspach. ^ „Miejsc, które trzeba odwiedzić”: muzea, bazary, jaskinie, ogrody.9 „Największych atrakcji przyrodniczych”. M.in. gejzery, fiordy, kaniony i pustynie. A także „Niezapomniane przeżycia”: obserwacja żółwi w rezerwacie, delfinów na wolności, nocleg na pustyni itp. Dwa rozdziały wstępne: Informacje praktyczne z A-Z i Informacje krajoznawcze z ABC, zawierają chyba wszystko, o czym turysta powinien wiedzieć zarówno przed wyjazdem, jak i w trakcie tam pobytu. O, dosyć prostym, bo także przez Internet lub na granicy, uzyskiwaniu wiz. Dojeździe i poruszaniu się na miejscu. Noclegach i wyżywieniu. Wymaganych lub zalecanych strojach i wyposażeniu itp. Autorka podkreśla, że jest to kraj dosyć drogi, ale bezpieczny: czwarty z najbezpieczniejszych na świecie. I że bezpiecznie mogą czuć się w nim także samotne kobiety. Ostrzega równocześnie, aby tamtejszym kobietom nie robić zdjęć bez ich zgody. Pisze o obyczajach, napiwkach, zakazie palenia papierosów w miejscach publicznych oraz absolutnym zakazie wwożenia papierosów elektronicznych, gadżetów erotycznych, krótkofalówek i wieprzowiny Podkreśla też, że jest tam dobra służba zdrowia, a równocześnie konieczność posiadania dobrego ubezpieczenia. Sporo można dowiedzieć się także o tamtejszej historii starszej niż nasza, polityce, ustroju i władzach, społeczeństwie, religii, obyczajach, kulturze i sztuce, muzyce, kuchni, a także sporcie. Popularnych tam wyścigach wielbłądów, piłce nożnej i kolarstwie. Atrakcje turystyczne kraju prezentuje w najobszerniejszej części przewodnika „Zwiedzanie Omanu”. W podziale na jego części oraz szczególnie warte poznania miejsca. „Gubernatorstwo (stołecznego) Maskatu”, „Na południowy-zachód od Maskatu”, „Półwysep Musandam”, „Północno-zachodni Oman”, „Asz Szarkijja”, „Al-Wusta” i „Zufar”. W każdej znajduje się krótki wstęp, historia oraz obszerne: „Co warto zobaczyć”, także w okolicach. Z mnóstwem miejscowości, muzeów, zabytków oraz ciekawych miejsc. Dobrze opisanych, z dniami i godzinami otwarcia i cenami wstępu itp. A na końcu informacjami: jak tam dojechać, gdzie spać i jeść. Przewodnik wzbogacają liczne informacje włamane w tekst w ramkach. Zarówno w rodzaju „Placówki dyplomatyczne”, „Trasy turystyczne”. „Fotoradary i mandaty”, „Oficjalne święta i dni wolne od pracy”, „Flaga Omanu” itp. Jak i ciekawostki: „Imiona”; „Cmentarze”; „Kalendarz muzułmański”; „Kawa i zwyczaje z nią związane”; „Stroje”; „Faladże wpisane na Listę UNESCO”; „Woda różana”; „Daktyle”; „Sindbad Żeglarz”; „Polska misja archeologiczna”; „Żółwie w Ras al-Dżinz; „Masira nie tylko dla ornitologów”; „Off-road do jaskiń Salmy”; „Pustynne jeziora”; Oryksy w Al-Wusta Widlice Reserve”; „Kadzidło” i wiele innych. Przewodnik ten warto polecić nie tylko turystom zamierającym się tam wybrać, lub szukających kolejnego, ciekawego celu podróży, ale również ludziom zainteresowanym Bliskim Wschodem i tym krajem, o którym jest stosunkowo mało publikacji w języku polskim.

2. GLOBTROTER INFO Cezary Rudziński

   Sułtanat Oman, 3,3 – milionowe państwo, monarchia absolutna na Półwyspie Arabskim o powierzchni 309,5 tys. km², czyli niemal takiej samej jak Polski, to, przynajmniej dla nas, pełna egzotyka. I chociaż wśród 3,3 milionów turystów, którzy odwiedzili ten kraj nad Morzem Arabskim i Zatoką Omańską w 2017 roku, w tym wielu ogromnymi statkami wycieczkowymi, naszych rodaków było mało, to wydany o nim przez Bezdroża przewodnik w serii travelbooków może spowodować wzrost zainteresowania tym kierunkiem wyjazdów. Tym bardziej, że jest bardzo dobry, napisany ciekawie i kompetentnie przez polską autorkę, która była w Omanie już ponad 20 razy, w tym na dłuższym półrocznym pobycie eksploracyjnym i organizuje tam wycieczki turystyczne. „To kraj, który jawi się jako pokryty jedynie piaszczystymi pustyniami – czytam, na tylnej okładce. Jednak bezkresne wydmy złotego piasku to nie wszystko. Oman to również skaliste fiordy i ciągnące się po horyzonty rajskie plaże, plantacje kadzidłowców oraz rezerwaty żółwi morskich. Pustynie w omańskim interiorze to jedne z najbardziej surowych i suchych na Ziemi. Wyprawa tam na pewno na długo zapadnie nam w pamięć. Podobnie jak wizyta na bazarach w Maskacie, Nizwie czy Salali. Oman to bezsprzecznie kraj kontrastów, których urokowi trudno się nie poddać.” Pamiętam, jak podczas jednego z pobytów w Zjednoczonych Emiratach Arabskich korzystając, że do omańskiej enklawy Musandam turystów przybywających z emiratu Fudżajra nie obowiązują wizy, wybraliśmy się na wycieczkę stateczkiem do Dibba Kayah i tamtejszych fiordów. Tak krystalicznej, szmaragdowej i przeźroczystej aż do odległego dna wody o temperaturze ludzkiego ciała, w której zażywaliśmy kąpieli w jednej z zatoczek w fiordzie, nie spotkałem nigdzie indziej, chociaż mórz, nie licząc wszystkich oceanów, „zaliczyłem” już ponad dwadzieścia. Z przewodnika, który wzbogaca niemal 130 kolorowych zdjęć, 7 planów i map oraz prawie 40 informacji i ciekawostek w ramkach włamanych w tekst, można dowiedzieć się dużo o tym egzotycznym kraju i jego walorach turystycznych. Największe autorka przedstawia na wstępie. 4 „Miejsca z historią”: wykopaliska, grobowce i stare wioski. 5 „Dla żądnych adrenaliny”: przejście kanionu, szlak turystyczny z pionową ścianą pokonywaną na linie, zjazd na linie do jaskini, jazda po bezdrożach i pustynnych wyspach. ^ „Miejsc, które trzeba odwiedzić”: muzea, bazary, jaskinie, ogrody.9 „Największych atrakcji przyrodniczych”. M.in. gejzery, fiordy, kaniony i pustynie. A także „Niezapomniane przeżycia”: obserwacja żółwi w rezerwacie, delfinów na wolności, nocleg na pustyni itp. Dwa rozdziały wstępne: Informacje praktyczne z A-Z i Informacje krajoznawcze z ABC, zawierają chyba wszystko, o czym turysta powinien wiedzieć zarówno przed wyjazdem, jak i w trakcie tam pobytu. O, dosyć prostym, bo także przez Internet lub na granicy, uzyskiwaniu wiz. Dojeździe i poruszaniu się na miejscu. Noclegach i wyżywieniu. Wymaganych lub zalecanych strojach i wyposażeniu itp. Autorka podkreśla, że jest to kraj dosyć drogi, ale bezpieczny: czwarty z najbezpieczniejszych na świecie. I że bezpiecznie mogą czuć się w nim także samotne kobiety. Ostrzega równocześnie, aby tamtejszym kobietom nie robić zdjęć bez ich zgody. Pisze o obyczajach, napiwkach, zakazie palenia papierosów w miejscach publicznych oraz absolutnym zakazie wwożenia papierosów elektronicznych, gadżetów erotycznych, krótkofalówek i wieprzowiny Podkreśla też, że jest tam dobra służba zdrowia, a równocześnie konieczność posiadania dobrego ubezpieczenia. Sporo można dowiedzieć się także o tamtejszej historii starszej niż nasza, polityce, ustroju i władzach, społeczeństwie, religii, obyczajach, kulturze i sztuce, muzyce, kuchni, a także sporcie. Popularnych tam wyścigach wielbłądów, piłce nożnej i kolarstwie. Atrakcje turystyczne kraju prezentuje w najobszerniejszej części przewodnika „Zwiedzanie Omanu”. W podziale na jego części oraz szczególnie warte poznania miejsca. „Gubernatorstwo (stołecznego) Maskatu”, „Na południowy-zachód od Maskatu”, „Półwysep Musandam”, „Północno-zachodni Oman”, „Asz Szarkijja”, „Al-Wusta” i „Zufar”. W każdej znajduje się krótki wstęp, historia oraz obszerne: „Co warto zobaczyć”, także w okolicach. Z mnóstwem miejscowości, muzeów, zabytków oraz ciekawych miejsc. Dobrze opisanych, z dniami i godzinami otwarcia i cenami wstępu itp. A na końcu informacjami: jak tam dojechać, gdzie spać i jeść. Przewodnik wzbogacają liczne informacje włamane w tekst w ramkach. Zarówno w rodzaju „Placówki dyplomatyczne”, „Trasy turystyczne”. „Fotoradary i mandaty”, „Oficjalne święta i dni wolne od pracy”, „Flaga Omanu” itp. Jak i ciekawostki: „Imiona”; „Cmentarze”; „Kalendarz muzułmański”; „Kawa i zwyczaje z nią związane”; „Stroje”; „Faladże wpisane na Listę UNESCO”; „Woda różana”; „Daktyle”; „Sindbad Żeglarz”; „Polska misja archeologiczna”; „Żółwie w Ras al-Dżinz; „Masira nie tylko dla ornitologów”; „Off-road do jaskiń Salmy”; „Pustynne jeziora”; Oryksy w Al-Wusta Widlice Reserve”; „Kadzidło” i wiele innych. Przewodnik ten warto polecić nie tylko turystom zamierającym się tam wybrać, lub szukających kolejnego, ciekawego celu podróży, ale również ludziom zainteresowanym Bliskim Wschodem i tym krajem, o którym jest stosunkowo mało publikacji w języku polskim.

POKAŻ WIĘCEJ RECENZJI

UKRYJ RECENZJE