Egipt. Travelbook. Wydanie 2

Recenzje książki: Egipt. Travelbook. Wydanie 2 (1)

1. GLOBTROTER INFO Cezary Rudziński

   Kilka – kilkanaście lat temu Egipt należał do głównych celów zagranicznych wyjazdów urlopowych Polaków. Magnesami były ośrodki wypoczynkowe i plaże nad Morzem Czerwonym czynne przez cały rok oraz bogactwo zabytków światowej klasy, zwłaszcza z okresu antycznego. Arabska Wiosna, a przede wszystkim seria zamachów terrorystycznych na zagranicznych turystów i w ogóle terrorystyczne zagrożenie spowodowały drastyczne ograniczenia w możliwościach poznawania zabytków, popularnych rejsów po Nilu statkami wycieczkowymi od Asuanu do Luksoru oraz bezpiecznych pobytów cudzoziemców do zamkniętych ośrodków i hoteli nadmorskich. Znacznie zmniejszyło to liczbę zagranicznych turystów, w tym także naszych rodaków, pomimo bardzo atrakcyjnych cen. Obecnie, w okresie pandemii koronawirusa, egipska turystyka praktycznie zamarła, powodując ogromne straty ekonomiczne dla kraju i pracowników branży turystycznej i hotelarskiej. Epidemia jednak minie, miejmy nadzieję, że również zagrożenie terrorystyczne, a atrakcje Egiptu pozostaną. Pojadą do niego znowu ci, którzy już tam byli, chociażby na wypoczynku nad morzem, ale również chętni poznawania zabytków i atrakcji tego kraju, a także rzesze turystów, którzy tylko o nich słyszeli. O tym, co mogą tam zobaczyć i przeżyć, mogą dowiedzieć się m.in. z przewodnika Bezdroży wydanego w serii travelbooków. Przeznaczony jest on przede wszystkim dla turystów indywidualnych, ale zasługuje na to, aby zapoznali się z nim również uczestnicy wyjazdów z biurami podróży. Nawet tylko z głównym celem, jakim jest plażowanie, gdyż i w pobliżu części hoteli są zabytki i miejsca warte poznania. Organizowane są też jedno-dwudniowe wycieczki do najsławniejszych miejscowości i zabytków. Luksoru i jego okolic, Asuanu, Kairu z piramidami w Gizie, czy Aleksandrii nad Morzem Śródziemnym. Omawiany przewodnik wzbogaca ponad 120 kolorowych zdjęć, 26 planów i mapek, 3 duże wkładki monotematyczne oraz 53 ciekawostki w ramkach włamanych w tekst. Do poznawania tego kraju zachęcają, umieszczone na wstępie, jego największe atrakcje. 14 Pereł architektury, wśród których uwzględniono wszystkie rzeczywiście najważniejsze. 2 muzea światowej klasy oraz po 5: Atrakcji przyrodniczych i Dań kuchni egipskiej. Dwa rozdziały wstępne: Informacje praktyczne i Informacje krajoznawcze z ABC, zawierają chyba wszystko, co turysta musi, lub powinien wiedzieć na temat podroży, pobytu na miejscu, a także zagrożeń, z jakimi może się tam spotkać. Bardzo istotne są ostrzeżenia przed ruchem samochodowym, gdyż jego przepisy i ograniczenia, m.in. na przejściach dla pieszych, są tam nagminnie łamane. W tańszych hotelikach – dotyczy to turystów indywidualnych, warto mieć własny śpiwór, a przynajmniej bieliznę pościelową i ręczniki, gdyż miejscowe nie zawsze są czyste. Jest ostrzeżenie przed miejscowymi napojami alkoholowymi, nie nadającym się praktycznie do picia, informacje o stanie toalet i potrzebie zabierania z sobą papieru toaletowego. Co, oczywiście, nie dotyczy dobrych hoteli i nadmorskich ośrodków wypoczynkowych. Sporo jest też na temat miejscowych obyczajów, kuchni itp. Część przewodnikową podzielono na regiony kraju. Kair i okolice, Północna, Środkowa i Południowa Dolina Nilu, Oazy Pustyni Zachodniej. Kurorty wybrzeża Morza Czerwonego i Półwysep Synaj. A w nich omówione poszczególne miejscowości, miejsca, zabytki i atrakcje. W przypadku Kairu i jego okolic dosyć dokładnie, także poszczególnych obiektów, z informacjami o dniach i godzinach dostępności oraz cenami ew. biletów. W najważniejszych, jak Muzeum Egipskie w Kairze, poszczególne dzielnice miasta, zabytkowe meczety, czy piramidy w Gizie, z oprowadzaniem czytelnika – turysty po nich. Sporo dowiedzieć się można również o Aleksandrii, czy Luksorze z Karnakiem i Zachodnim Brzegiem. Mniej, gdyż niekiedy z zaskakująco skąpymi informacjami o tak ciekawych miejscowościach i ich zabytkach nad Nilem, jak Esna, Edfu, Kom Ombo, Asuan, a nawet światowej sławy, z Listy UNESCO, Abu Simbel na Pustyni Nubijskiej. W jeszcze większym stopniu dotyczy to nadmorskich kurortów. W Hurgadzie na ¾ strony „wypunktowano” tylko, co w niej warto zobaczyć. W Marsa Alam jeszcze krócej. Pozostałe miejscowości na afrykańskim wybrzeżu praktycznie pominięto. Na wybrzeżu synajskim uwzględnione zostały króciutko trzy główne kurorty. A w głębi półwyspu klasztor św. Katarzyny i popularne wejścia na dwa górskie szczyty. W sumie jednak przewodnik ten zawiera dużo informacji, w tym chyba wszystkie niezbędne turyście.