Ostatni żywy świadek. Prawdziwa historia największego seryjnego mordercy w historii Teda Bundy'ego

1. 6 oceniona przez: Justa-Kapusta, 2019-11-09

   Jestem świeżo po seansie filmu "Podły, okrutny, zły" a za tę książkę właśnie się zabieram. Kilka refleksji... Wiele dziewcząt umarło w objęciu Teda Bundy'ego z powodu chwilowego zauroczenia. Tych scen nie ujrzymy w "Podłym, okrutnym, złym" prawie w ogóle, bo jest to film bezkrwawy, a przy tym świetnie zarysowane character study. Można tu mówić o pewnej antytezie thrillera o seryjnym mordercy. Berlinger machnął ręką na odtworzenia bestialstw; jako nagradzany dokumentalista legitymuje się przecież bezceremonialną empatią. "Podły..." to film znacznie subtelniejszy niż można się spodziewać. Bałam się tego filmu, ze względu na aktora grającego rolę Bundy?ego utożsamianego z mało ambitnymi produkcjami Disney?a. Ale koniec końców Zac dał radę. Efron - laluś, chłopaczek z musicalów dla nastolatek czy kiepskich komedii nagle ma zagrać seryjnego mordercę? Czy to jakiś żart? Wszystko mówiło mi, że to będzie klapa dziesięciolecia. Jednak po kilku minutach filmu zmieniłam diametralnie zdanie na jego temat. Wczuł się w rolę znakomicie, nie wiem, czy ktoś zrobiłby to lepiej. Pewnie tak, ale nie jest na pewno tak źle, jak można by sądzić. Młody, przystojny, czarujący, podstępny. Ten ciągły uśmiech, arogancja, pewność siebie... Czy seryjny morderca jest potworem tylko w momencie popełniania zbrodni, gdy widać tryskającą krew i słychać krzyk ofiary? W scenach na sali sądowej miałam uczucie obcowania z prawdziwym Tedem Bundym. Rola Efrona, choć trochę naznaczona frat-boyowym piętnem, przeszła moje najśmielsze oczekiwania. Trzydziestojednoletni aktor to kolejny, po Rossie Lynchu, gwiazdor Disneya, któremu przyszło wcielić się w obmierzłego złodzieja ludzkich żyć. Okazuje się, że nie warto skreślać młodych przez dokonane w przeszłości, kiepskie wybory (vide: "High School Musical", "Teen Beach Movie"). Efron, podobnie jak Lorenzo Ferro w "Aniele", udowadnia, że za piękną twarzą mogą kryć się najbrzydsze popędy. Lepiej niż on wypada w swej roli Lily Collins ? przepełniona zakamuflowanym poczuciem winy, wiecznie nieobecna i rozpamiętująca minione lata. To ona ma do odwalenia cięższą robotę, bo postać Liz tkwi w mroku niedopowiedzeń, a uwaga większości widzów i tak skupiona jest niemal wyłącznie na Efronie w nowej, dojrzalszej odsłonie. Aktorka błyszczy nawet w najprostszych scenach, między innymi dlatego, że gra rolę raczej spoza swojego emploi, a wcale nie brak w jej słowach i odruchach wiarygodności. Chwała twórcom, że sceny te zrealizowano na podstawie autentycznych nagrań. Daje to wrażenie niespotykanego realizmu i namacalności. Dobrze pokazany Ted (gwiazdorzy, gra, pewny siebie). Oglądając film, można odnieść wrażenie, że był schizofrenikiem. Jednakże był po prostu bardzo inteligentny i ubierał wciąż maski. Czego brakuje w tym filmie? Szczegółowych opisów zbrodni jakie popełnił. Podejrzewam, że nikt nie chciał zrobić z Teda gwiazdy w oczach porytych przypadków, jakie chodzą po tym świecie w dość sporej ilości... Takie filmy zawsze zostawiają niedosyt, bo jak w 2 godziny ukazać bezmiar zła, które przez lata wyrządził ten zwyrol. W końcu Ted też był takim niewinnym, słodkim czarusiem o duszy diabła. Historia Teda Bundy'ego to idealny scenariusz na film. #8UrodzinyEbookpointKonkurs

2. 6 oceniona przez: Oliwia, 2019-11-09

   Zło, którego nasiona tkwią w każdym człowieku, i tego, z jakich powodów te nasiona u pewnych osobników wydają na świat swoje zbrodnicze owoce. Można przytaczać szereg drastycznych przypadków i próbować wniknąć w ich genezę, nie pomijając przy tym żadnego szczegółu, który może mieć jakieś znaczenie. czasami po prostu nie jesteśmy w stanie uwierzyć, że zdarzyło się to naprawdę. Wydaje się nam, że opisywane fakty mogły się wydarzyć jedynie w filmach grozy lub horrorach, a przecież zdarzyły się w rzeczywistości. O wielu mogliśmy usłyszeć lub przeczytać w mediach, ale dowiedzieć się o czymś przypadkowo a poznać dogłębną analizę danego zjawiska w najdrobniejszych szczegółach - to dwie, zupełnie odmienne kwestie. Skala ich oddziaływania na nasz światopogląd jest bowiem zupełnie inna. Fascynacja złem, którą mogą przejawiać wydawałoby się całkiem normalnie ludzie, zwykli członkowie społeczeństwa. Nasza sąsiadka, kolega z pracy, koleżanka ze szkolnych lat, daleki krewny... Tak naprawdę nie wiemy, co w danym człowieku drzemie. Okazuje się bowiem, że dobrze poznać drugą osobę to rzecz niezwykle trudna, choć wydawałoby się nam, że nic prostszego (przy okazji zwracam uwagę na świetną okładkę książki). Autor nie tylko mówi nam, lecz pokazuje dobitnie na faktach, że zło ma moc przyciągającą, co nieco lepiej pozwala zrozumieć historię człowieka. Podstawowy model opisywania zachowań i motywacji seryj­nego mordercy przeniknął do kultury popularnej, dając asumpt rozmaitym inter­pretacjom i wersjom postaci podobnego typu. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że morderca wielokrotny ukazywany jest w literaturze jako Zło totalne, będąc figurą o charakterze transgresyjnym, przełamującą wszelkie moralne i społecz­ne tabu w sposób brutalny oraz kierującą się zindywidualizowanymi pobudkami. Pozostając niejako ?na zewnątrz? społeczności (czyli dokonując kolejnych aktów zbrodni), seryjny morderca jest jednak w pewnym stopniu zarówno jej częścią, jak i produktem, ponieważ stanowi rezultat działania określonych mechanizmów psychosocjologicznych. #8UrodzinyEbookpointKonkurs

POKAŻ WIĘCEJ

UKRYJ OPINIE