Norwegia. Travelbook. Wydanie 1

Recenzje książki: Norwegia. Travelbook. Wydanie 1 (1) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. GLOBTROTER INFO Cezary Rudziński

   Norwegię najlepiej jest zwiedzać w lecie, gdy – zwłaszcza na Dalekiej Północy – dzień trwa okrągłą dobę. Chociaż są również amatorzy zimowych tam wyjazdów, gdy panuje polarna noc, z pojawiającą się niesamowitą zorzą i mrozy. Nowy przewodnik Bezdroży w serii travelbooków poświęcony temu krajowi może zwiększyć u nas zainteresowanie wyjazdami do niego. Bo chociaż jest on (oczywiście kraj) drogi, to równocześnie piękny, z mnóstwem atrakcji. Tak jak w innych przewodnikach tej serii, autor na wstępie wymienia, jego zdaniem najważniejsze z nich. Pięć grup skarbów natury i historii: fiordy, archipelagi, Lofoty, parki narodowe, prehistoryczne ryty naskalne. A także po 6 pereł architektury i punktów widokowych i 4 niezwykłe trasy. Przewodnik wzbogaca ponad 130 kolorowych zdjęć, 7 planów i mapek, 3 duże wkładki monotematyczne oraz przeszło 20 krótkich informacji i ciekawostek w ramkach. W rozdziałach wstępnych czytelnik i turysta otrzymuje solidną, chociaż bardzo skrótową dawkę niezbędnych mu i przydatnych informacji. M.in. o jednych z najdroższych w Europie noclegach i wyżywieniu. Ale w tym drugim przypadku z ciekawostką, że w tych samych lokalach podobne posiłki w porze obiadowej bywają nawet o połowę tańsze niż wieczorem. O zakazie paleniu tytoniu w lokalach, napiwkach wliczonych w cenę itp. Informacje krajoznawcze i ABC zawierają też sporo informacji o tamtejszej przyrodzie, historii, społeczeństwie – z językiem i religią, kulturze i sztuce (literatura, malarstwo, rzeźba) a także kuchni, z egzotycznymi dla nas potrawami z reniferów i łosi oraz trudnościach w dostępie do alkoholu, nie mówiąc już o jego cenach. Podstawowa część przewodnika prezentuje stołeczne Oslo i jego okolice. Następnie zaś główne regiony kraju w formie tras po nich, z bardziej szczegółowym omawianiem najważniejszych na nich miast i miejsc. Są to: Stavanger i południowe wybrzeże z wyodrębnionymi miastami Kristiansand i Stavanger. Bergen i zachodnie wybrzeże z tym miastem, fiordami i trasa do Oslo. Trondheim i środkowa Norwegia: dwa miasta – Lillehammer i Trondheim oraz trzy trasy. I Północna Norwegia: dwie trasy oraz Bodø, Narwik, Tromsø, Lofoty i Nordkapp – Przylądek Północny. W przypadku ważniejszych miast jest trochę informacji o ich historii, sugestie co warto tam zobaczyć z opisem zabytków, muzeów oraz innych obiektów i atrakcji. Z informacjami o nich, dniach i godzinach otwarcia, cenach biletów wstępu itp. Na końcu zaś opisu miast są informacje turystyczne o dojeździe do nich oraz na miejscu noclegach i wyżywieniu z przykładowymi hotelami, restauracjami czy barami i cenami w nich. Na końcu przewodnika zaś krótki słowniczek polsko – norweski i indeks. Trzy duże, 2-4 stronicowe, wkładki poświęcone są: Sławnym Norwegom związanym z Oslo; Aktywnemu wypoczynkowi oraz niecodziennym atrakcjom i zjawiskom; Svalbardowi – archipelagowi wysp na Oceanie Arktycznym. Natomiast w ramkach włamanych w tekst znajdują się zarówno informacje w rodzaju: „Polskie placówki dyplomatyczne”, „Norwegia w pigułce”, „Święta i dni wolne od pracy” czy „Ograniczenia prędkości”. Jak i ciekawostki, m.in.: „Fiord”. „Norweskie trolle”. „Odyn, Ragnarők i mity nordyckie”. „Norweski łosoś”. „Akvavit Linie” (tradycyjna wigilijna wódka, która odbyła podróż statkiem przez równik w dębowych baryłkach i jej historia). „Stavkirke, czyli kościół klepkowy”. „Hanza i ryby”. „Choroba Hansena, czyli trąd” (w Norwegii występujący od X wieku, ostatni pacjent zmarł na tę chorobę w 1946 r.). „Edvard Grieg”. „Flåmbana” (Kolej skandynawska). „Knut Hamsun”. „Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich”. „Bitwa o Narwik” (1940, z udziałem oddziałów polskich). „Rybacy z Lofotów i dorsz”.