Himalaje. W poszukiwaniu joginów

Recenzje książki: Himalaje. W poszukiwaniu joginów (7) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. satja.joga Justyna Galibarczyk

   "Wcale nie trzeba wyjechać do Indii, by doświadczyć piękna jogi i pracować nad sobą. Praktyka jogi i medytacji w Indiach wcale nie gwarantuje sukcesu. Właściwie nie gwarantuje niczego. Bo to nie jest tak, że wyjedziemy do Indii, Tybetu czy Nepalu i nagle doświadczymy mistycznego olśnienia lub też motywacja do jogi pojawi się z powodu samej obecności w ojczyźnie jogi. Czy to w Indiach czy w Polsce praktyka jogiczno-medytacyjna polega na tym samym - to wysiłek woli i determinacja w codziennych staraniach." ----------- "Himalaje. W poszukiwaniu joginów" to opis niezwykłej podróży po Indiach i w głąb siebie. Książka może służyć także jako przewodnik, ponieważ sporo w niej nazw miejsc w których warto (lub nie) zjeść, przenocować. Jest trochę jak mapa wskazująca jak poruszać się po Indiach środkami publicznego transportu i jak w ogóle odnaleźć się w tym niesamowitym kraju. Podróż jaką odbyła pani Nina Budziszewska jest fascynująca momentami niebezpieczna, nieprzewidywalna i zaskakująca. Osobiście nie wiem czy znalazłabym w sobie tyle odwagi, by zdobyć się na taką wyprawę. Opisy doświadczeń są barwne i ciekawe. Pani Nina doskonale opowiada to, co widzi i czuje. Przed oczami czytelnika malują się wyraźnie obrazy, jest w stanie nawet poczuć zapachy i atmosferę danego miejsca. ___________ Książka zdobyła Nagrodę Magellana 2020. Szczerze polecam, zwłaszcza dla miłośników jogi.

2. her_lifedelights

   Tym razem konsumowałam książkę uchem - ostatnie podróże samochodowe, te krótsze do i z pracy i te dłuższe - upływały mi w towarzystwie tego audiobooka. Ta książka wsysała mnie w siebie - tak, to lubią książkożercy! Stałam w korkach albo mijałam kolejne MOP’y na autostradzie, a duchem, myślami i emocjami byłam w Indiach. I to jakich! Pachnących kawą z kardamonem uwarzoną przez wlasciela małej hinduskiej knajpki gdzieś na końcu wszystkiego, smakujących gulab jamun i curry, oblepiajacych wilgotnym upałem, uczących pokory przez niweczenie planów. Była to tez piękna podróż poprzez filozofię jogi, do źródeł tej nauki - przez hinduskie krajobrazy, zachwyty i frustracje z kolejnych dni podróży, przez spotkania z inspirującymi ludźmi na ścieżce poznania. Chwilami bycie tam z autorką nie pachniało różanym olejkiem, nie smakowało jak najlepszy dhal ani nie przywodzilo przed oczy obrazów rodem z pocztówek z Taj Mahal - ale to właśnie prawda, której ja szukam w książkach, która wiąże mnie z autorem i zapisuje tytuł na długo w mojej pamięci. Marzę o podobnej podróży. I cierpliwie czekam na dobry czas.

3. KSIĄŻKI OKIEM KATARZYNY ŻARSKIEJ Katarzyna Żarska

   Filozofia gór, a może filozofia życia? Przed Wami książka, która porusza tematykę, którą nie do końca rozumiem, ale jako wnikliwy czytelnik postaram się odnieść do niektórych zagadnień. Autorką książki jest Dr Nina Budziszewska — adiunkt w Zakładzie Filologii Indyjskiej Instytutu Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych Uniwersytetu Wrocławskiego. Kierownik studiów podyplomowych w zakresie jogi klasycznej na tej samej uczelni, członek Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego oraz Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, blogerka (www.ateliermysli.com). To opowieść o dwóch podróżach w indyjskie Himalaje, gdzie biją źródła jogi - filozofii życia, którą praktykują dziś ludzie na całym świecie. Omijając ośrodki komercyjne, poruszając się publicznym transportem, rozmawiając z hinduistami i buddystami, autorka poznawała jogę w jej różnych aspektach: klasycznym wykładzie, tantrze i tybetańskich formach praktyki. Równocześnie z poszukiwaniem odpowiedzi na pytania dotyczące jogi poznawała Himalaje - i poczuła ich przekształcającą moc. Indyjski przekład to: „Gość w dom, Bóg w dom”. Jedynym ideałem jogi jest by zgodnie z NATURĄ tworzyć PIĘKNO. Przykładem są fascynujące tkane dywany, ideał sztuki rękodzieła. Joga jest ścieżką miłości. To samodyscyplina cielesno-mentalna, pielęgnowanie cnót: współpracy, życzliwości, pomocy, otwartości, oraz wdzięczności. Indie jawią się tysiącem barw i niuansów, od slumsów, biedy, beznadziei kryjącej się w niektórych oczach i duszach przez oślepiający koloryt przypraw, bogactwo architektury, barwy Bollywoodu, po bolesne strony indyjskiego świata i jogę. Joga balansuje w przestrzeni pomiędzy duchowością, a konsumpcjonizmem. Indie to niełatwe miejsce do życia. Joga to duchowość: stopniowe osadzanie, utwierdzanie swej codzienności w sacrum. Jest doświadczeniem indywidualnym, bo dotyka najsubtelniejszych sfer danej osoby. Indie słyną z kilku specyfików: kuchni indyjskiej – pełnej pikantności, przypraw i aromatu. Atmosfery indyjskich ulic – tłocznej, nazbyt pachnącej, dusznej, nachalnej. W Delhi – stolicy Indii panuje duchota i gorąco bijące w skórę. Zwiedzanie Indii nie należy też do łatwych i przyjemnych. Gdy wyjeżdża się w góry, by zwiedzać klasztory, to jest wyprawa godna podziwu i wyrzeczeń. Przykładem jest Klasztor „Ki” – pełen majestatu górskiej samotności. Tutaj życie płynie inaczej. Dzień można spędzić za 250 rupi z jedzeniem. Książka zawiera wiele praktycznych informacji dla osób, które chcą na własne oczy ujrzeć najwyższe góry świata i odwiedzić najważniejsze miejsca związane z jogą: Rishikesh, Haridwar, Kedarnath, Badrinath, dolinę Spiti... Można tę książkę potraktować jak przewodnik - z nią łatwiej będzie dotrzeć w rejony trekkingowe Himalajów, znaleźć nocleg w klasztorach buddyjskich, świątyniach hinduistycznych i aśramach oraz poznać duchową stronę Indii, jakże inną od rozpowszechnionego obrazu największej demokracji świata: brudnej, hałaśliwej i przeludnionej. Przede wszystkim książka opowiada o jodze jako filozofii i sztuce życia. Jej zasady, o ile stosuje się je na co dzień, transformują doświadczanie świata i przekształcają samoświadomość jogina, czyniąc go istotą szczęśliwą, spełnioną i pełną promieniującego dobra. W jodze trzeba „niestrudzenie ćwiczyć”, a stopniowo „to” przyjdzie do ciebie. Joga dotyczy cielesnej giętkości i mentalnej elastyczności zdolności do regeneracji fizycznej siły.

4. Yoga&Ayurveda

   Książka to opowieść o dwóch podróżach w indyjskie Himalaje. Zawiera ona wiele praktycznych informacji dla osób, które chcą na własne oczy ujrzeć najwyższe góry świata i odwiedzić najważniejsze miejsca związane z jogą: Rishikesh, Haridwar, Kedarnath, Badrinath, dolinę Spiti. Można potraktować ją jako przewodnik dzięki niej łatwiej będzie dotrzeć w rejony trekingowe Himalajów, znaleźć nocleg w klasztorach buddyjskich, świątyniach hinduistycznych i asramach oraz poznać duchową stronę Indii jakże inną od rozpowszechnionego obrazu największej demokracji świata brudnej, hałaśliwej i przeludnionej. Przede wszystkim jednak książka opowiada o jodze jako filozofii i sztuce życia. Jej zasady o ile stosuje się je na co dzień, transformują doświadczenie świata i przekształcają samoświadomość jogina, czyniąc go istotą szczęśliwą, spełnioną i pełną promieniującego dobra.

5. Joga-Joga.pl

   Opowieść o podróży w indyjskie Himalaje, gdzie biją źródła jogi. Książka z mnóstwem porad dla osób, które chcą na własne oczy ujrzeć najwyższe góry świata i odwiedzić najważniejsze miejsca związane z jogą: Rishikesh, Haridwar, Kedarnath, Badrinath, dolinę Spiti. Pierwsze skojarzenia jakie nasuwa się po lekturze tej książki to takie, że jest ona "wielopoziomowa". Po pierwsze jest to praktyczny poradnik dla podróżujących, z mnóstwem przykładów jak sobie poradzić w trudach wędrówki po Indiach i w najdalsze zakątki Himalajów. Znajdziemy tu także historyczny przewodnik po najciekawszych aśramach i świątyniach hinduizmu, powieść przygodową opartą na autentycznych przeżyciach autorki a także podręcznik o filozofii, historii i nauce jogi. Ten ostatni element zawiera solidną dawkę cytatów i odniesień do zbioru świętych pism hinduizmu: np. Wedy, eposy: Ramajana i Mahabharata (w tym jedna z jej ksiąg – Bhagawadgita) i inne. Autorka snuje swoją opowieść o poszukiwaniu źródeł prawdziwej jogi iw Indiach, wplatając w tekst także fragmenty mantr, modlitw i cytatów wygłaszanych przez dawnych i współcześnie żyjących i nauczających jogi Guru. Interesująco podaje wiele wątków historycznych, a także odniesienia do współczesnych Indii, do ich obyczajowości i codzienności. Bardzo ambitna książka, która pobudza apetyt na Indie. Polecamy! O autorce Dr Nina Budziszewska — adiunkt w Zakładzie Filologii Indyjskiej Instytutu Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych Uniwersytetu Wrocławskiego, kierownik studiów podyplomowych w zakresie jogi klasycznej na tej samej uczelni, członek Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego oraz Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, blogerka (www.ateliermysli.com).

6. dlaLejdis.pl Ewelina Grzesiuk

   Dwoista natura Indii z ukazaniem jej kontrastów i wyjątkowości. Relacje z długiej i wyczerpującej podróży do głównego celu – Himalajów, ojczyzny jogi i miejsca hartującego niezłomnych jej praktyków. „Na indyjskiej ulicy, jezdni i chodnikach może być obecne wszystko, absolutnie wszystko, co w świecie może zaistnieć, i to w niezwykle ciekawej konfiguracji, o której przybysz nawet nie byłby w stanie pomyśleć (...). Niezwykle silne doznanie uczące przy tej okazji sztuki panowania nad sobą, koordynacji ruchów i uwagi. Bowiem o to dokładnie chodzi – w Indiach należy być niebywale uważnym, cierpliwym i spokojnym (...)” Trudno jednoznacznie określić, jakie są Indie. Z jednej strony są: kolorowe, radosne, mieszczące luksusowe sklepy i nowoczesne wieżowce – a z drugiej: biedne, zacofane, z ulicami pełnymi żebraków i bezpańskich zwierząt. Zapach Indii nie jest ani przyjemny, ani brzydki. Ale na pewno jest specyficzny i dla Europejczyka początkowo duszący. Dr Nina Budziszewska (joginka, kierownik studiów podyplomowych z jogi klasycznej na Uniwersytecie Wrocławskim) podczas swojej trudnej i często niewygodnej wyprawy, zwiedziła m.in. takie miasta jak Delhi, Haridwar, Rishikesh, Amritsar, Kaza, Dhankar (obejrzawszy przy okazji zabytki, m.in. tj. Gauri Shankar Mandir, Bahaicką Świątynię Lotosu, czy ISKCON East of Kailash) oraz okoliczne wioski, dokładnie opisując przebieg swojej ciągłej podróży. Autorka pisze, że poznawanie Indii powinno się zacząć od jogi i od kuchni. Budziszewska wybrała Himalaje jako główny cel swojej podróży, ponieważ to właśnie one są ojczyzną jogi. „Sercem jogina są Himalaje. Sercem jest nieprzerwanie podejmowany wysiłek w celu zapanowania nad sobą. Sercem jest utrzymanie czystości intencji i czynów, współczucie i zadowolenie. Jogi nie osiąga ten kto nie panuje nad sobą (...). Sercem jest cisza wielkich gór i przepięknych lasów, cisza ich bezkresu i niebezpieczna potęga żywiołu (...)” Budziszewska podkreśla, że dla człowieka z Zachodu, Himalaje są terenem trudnym, niewygodnym. Ale dzięki nim można dogłębnie poznać siebie, nauczyć się spokoju i dyscypliny, co jest niezwykle ważne w codziennej praktyce jogi. Czas poświęcony na czytanie publikacji pt. „Himalaje. W poszukiwaniu joginów” stanowił dla mnie ciekawą literacką przygodę, dzięki której niemalże mogłam poczuć życie na innym kontynencie, a przy okazji dowiedzieć się czegoś nowego o sztuce jogi. Największe wrażenie zrobiły na mnie kwestie będące częścią „indyjskiej duszy”, relacje z podróży, obrazujące codzienne trudy, z którymi zmuszeni są zmagać się turyści; czy opis mentalności Hindusów. Z zaciekawieniem czytałam akapity poświęcone korzyściach wynikających z praktykowania jogi. Autorka przytoczyła też kwestie jogi w kontekście religijnym – potraktowałam je bardziej jako ciekawostkę (dla mnie joga stanowi jedynie formę wyciszenia i relaksu). Uważam, że z uwagi na typowo podróżniczy charakter, książka może także stanowić pewnego rodzaju przewodnik po północnej części Indii.

7. zycieipasje Agnieszka Grabowska

   Nie ustajemy w poszukiwaniu ciekawych książek i choć zazwyczaj przedstawiamy literaturę piękną, klasykę, czy twórczość dla dzieci, to nie pozostajemy obojętni wobec literatury faktu, popularnonaukowej, podróżniczej, czy też takiej, którą trudno umieścić w ramkach gatunku. Przyglądamy się też różnym poradnikom i przewodnikom. Tym razem przedstawiamy dość specyficzną publikację – 0 jodze, rozwoju duchowym i Indiach, napisaną z profesjonalizmem i pasją. Jej autorka jest pracownikiem naukowym Zakładu Filologii Indyjskiej oraz kierownikiem studiów podyplomowych w zakresie jogi klasycznej na Uniwersytecie Wrocławskim, tłumaczką sanskrytu i pasjonatką jogi, prowadzi stronę “Atelier myśli”. Rozwój duchowy to podróż, a według autora przedmowy, Macieja Wieloboba, książka Niny Budziszewskiej jest właśnie taką podróżą. Opowiada w niej o Indiach, swoich podróżach i poszukiwaniach (na mapie wypraw pojawiają się m.in. Delhi, Haridwar, Rishikesh, Gangotri, Manali, Kaza…), wplata w to nauczanie jogi, używa nazw i pojęć wywodzących się z sanskrytu, podaje merytoryczne i praktyczne informacje, wyjaśnia czym jest joga jako filozofia i sztuka życia. Czytelnicza podróż w głąb tej książki to nie lada wyzwanie i nie każdy je podejmie, ale dla niektórych będzie to cenna i satysfakcjonująca lektura. A kto lepiej zrozumie joginkę i podróżniczkę niż inna podróżniczka zafascynowana Azją południowo-wschodnią także praktykująca jogę? Oto opinia Danuty Baranowskiej, której fotoreportaże z podróży po Polsce i świecie, prezentujemy w czwartki w naszym magazynie: Książka Himalaje w poszukiwaniu joginów Niny Budziszewskiej nie jest przeznaczona dla przeciętnego i przypadkowego czytelnika. Nie da się jej czytać do poduszki, czy w pociągu. To książka dla ludzi zainteresowanych hinduizmem, buddyzmem, zasadami jogi i filozofią życia. Większość ludzi w zachodniej kulturze uważa jogę a właściwie hatha-jogę za praktykę, której głównym celem jest zdrowie, gimnastyka, poprawa kondycji z możliwością relaksu i odprężenia. Joga jako trening, ruch i ćwiczenia gimnastyczne uwzględnia wszystkie organy ludzkiego ciała. To praca z ciałem, ruchomością rozciąganiem i elastycznością. Ale joga tak naprawdę jest to przezwyciężenie własnej słabości i ograniczeń, to dyscyplina samodoskonalenia, medytacji i ascezy, która prowadzi do rozwoju duchowego, do wyzwolenia, do osiągnięcia szczęścia i spełnienia, a służą temu dwie główne techniki – asana i pranayama. Asany to pozycje jogiczne ciała, a pranajama to kontrolowane ćwiczenia oddechowe, którym oddaje się każdy praktykujący jogę. Autorka sama jest prawdziwym joginem. Praktykowała w aśramach (pustelniach hinduskich), świątyniach i szkołach jogicznych w Indiach. Ponieważ kolebką jogi są indyjskie Himalaje, tam też poszukiwała prawdy, filozofii życia, duchowego aspektu jogi. Podróżowała po himalajskich drogach i ścieżkach z dala od turystycznych ośrodków, publicznymi środkami transportu, w trudnych warunkach, w ścisku, tłumie i brudzie, nierzadko w ulewie, błocie, często piechotą, ale zawsze wśród mieszkańców, rozmawiając z wyznawcami hinduizmu i buddyzmu poznawała jogę we wszystkich jej formach praktyki. Książka ta stanowi wspaniałą drogę dla ludzi praktykujących jogę, wyznających filozofię życia i poszukujących odpowiedzi na pytania dotyczące drogi rozwoju duchowego, świadomości i przestrzegania zasad etycznych.

POKAŻ WIĘCEJ RECENZJI

UKRYJ RECENZJE