Fotografia przyrodnicza dla wytrwałych. Jak skutecznie fotografować

Recenzje książki: Fotografia przyrodnicza dla wytrwałych. Jak skutecznie fotografować (3) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. ewaipiotr.pl Piotr Dębek; 2016-03-23

   Poradników fotografowania zwierząt ukazało się na polskim rynku księgarskim kilka. Rzadkością jest jednak pozycja odnosząca się do polskiej przyrody i prezentująca sekrety fotografowania rodzimych gatunków.
   Wydana nakładem wydawnictwa Helion „Fotografia przyrodnicza dla wytrwałych. Jak skutecznie fotografować zwierzęta” jest poradnikiem rodzimym od A do Z. Napisana przez Henryka Janowskiego i Rafała Gawełdę książka omawia techniki i metody fotografowania ptaków i ssaków występujących na terenie Polski. Owszem, znaczna część zawartych tu informacji i porad jest uniwersalna i sprawdzi się w każdym regionie świata, ale tutaj dodatkowo mamy podpowiedzi związane ze zwyczajami rodzimych gatunków fauny.
   
   Zacznijmy od podstaw
   W książce znajdziemy zarówno sugestie co do wyboru sprzętu potrzebnego w fotografii przyrodniczej, jak i omówienie sposobów radzenia sobie z różnymi gatunkami zwierząt w różnych porach roku i różnych sceneriach. Mamy tu omówione kwestie związane z budową kilku typów czatowni (stałej, przenośnej, a także pływającej), jak również wskazówki dotyczące stworzenia sobie „safari” we własnym ogródku.
   Sporo uwagi poświęcono zagadnieniom związanym z optymalnym ubiorem fotografa – zarówno pod kątem skuteczności maskowania, jak i komfortu długiego czekania na „strzał”. Autorzy przedstawili też kluczowe informacje na temat zachowania różnych gatunków ptaków i ssaków, które są ważne dla udanej obserwacji.
   
   Polska przyroda
   Dużym atutem książki jest osadzenie jej w rodzimych realiach. Nie czytamy o sekretach fotografowania hien, szakali czy pum, ale lisów, borsuków i świstaków. Przytaczane przez autora historie o porażkach prowadzących do sukcesu – jak np. w przypadku pysznej historii o świstakach (s. 166-171) nie tylko są lekturą ciekawą, ale też dającą się bezpośrednio przełożyć na praktyczną wiedzę. Nie zabrakło sugestii, w jakich regionach Polski warto szukać konkretnych gatunków zwierząt.
   Autorzy zwracają także uwagę na kwestie etyczne. Na samym początku znajdziemy „Kodeks etyczny fotografa przyrody”, później odnoszą się do takich kwestii jak fotografowanie zwierząt trzymanych w niewoli jako dzikich czy nęcenie żywą przynętą. W późniejszych rozdziałach odnoszą się do zasad, jakich trzeba przestrzegać fotografując w polskich parkach narodowych, a także zwracają uwagę, aby nie podejmować działań mogących narazić zwierzęta (zwłaszcza młode) na niebezpieczeństwo.
   
   Minus sprzętowy
   Słabym punktem książki jest rozdział z poradami dotyczącymi wyboru aparatu. Autorzy słusznie zwracają uwagę, że kluczowymi parametrami będzie matryca dająca dobrej jakości obraz na wysokim ISO oraz sprawny autofokus. Tym bardziej dziwi zakwalifikowanie do aparatów spełniających wymogi fotografii przyrodniczej prehistorycznych Canonów 10D, 20D i 30D oraz Nikonów D100 i D200, przy jednoczesnym zdecydowanym wykluczeniu serii trzycyfrowej Canona i czterocyfrowej Nikona. Jednak matryca i 19 punktów krzyżowych w Canonie 760D radzą sobie „odrobinę” lepiej niż ich odpowiedniki w 10D czy D100.
   Nie ma takich kontrowersji w części doradzającej wybór obiektywów, statywów, głowic i plecaków. Trzeba jednak mieć na uwadze, że wszelkie porady sprzętowe w książkach starzeją się najszybciej.
   
   To nie album, a szkoda…
   Fotografii w książce jest bardzo dużo, jednak zdecydowana większość z nich została wydrukowana w niewielkim rozmiarze. Z jednej strony dzięki temu zmieściło się więcej materiału ilustracyjnego dla omawianych zagadnień, z drugiej jednak strony wiele z tych fotografii jest pierwszej urody i zasługuje na większy format. No cóż, nie ma wątpliwości, że książka została pomyślana jako poradnik, a nie album.
   Trudno nie porównywać recenzowanej książki z również osadzoną w polskich realiach „Fotografujemy ptaki” Grzegorza i Tomasza Kłosowskich. Jednak te książki bardziej się uzupełniają niż konkurują ze sobą. „Fotografia przyrodnicza dla wytrwałych” omawia szerszy zakres zagadnień (m.in. fotografowanie ssaków), prezentuje unikatowe autorskie doświadczenia i niestandardowe pomysły na radzenie sobie w różnych przyrodniczych sytuacjach. Polecam!

2. DobreRecenzje.pl Edyta: 2016-02-09

   Książka Henryka Janowskiego oraz Rafała Gawełdy pt. "Fotografia przyrodnicza dla wytrwałych. Jak skutecznie fotografować zwierzęta" opatrzona hasłem: Zostań tropicielem cudów natury to pozycja dla wszystkich którzy chcą się czegoś dowiedzieć o fotografowaniu zwierza i to zarówno z perspektywy fotografa oraz odbiorcy zdjęć, które często nas fascynują w publikacjach, kalendarzach czy na filmach przyrodniczych.
   
   Książka podzielona jest na trzy części: wstęp, opis postawy i cechy dobrego fotografa, omówienie sprzętu niezbędnego do wykonania zdjęć oraz prezentacja technik pod kątem ich przydatności do robienia zdjęć w terenie ptakom i różnym gatunkom ssaków. We wstępie mamy możliwość poznać kodeks etyczny fotografowania przyrody, który autorzy umieścili w celu upowszechniania zasad etycznych w zawodzie, który reprezentują. Opis postaw dobrego fotografa zawiera motto "tylko ten robi zdjęcia, kto jest w terenie", którego zapamiętane może dawać siłę do realizowania pasji. Omówienie sprzętu to część techniczna przydatna tym, którzy chcą robić dobre zdjęcia lub amatorom do porównania ich ekwipunku ze sprzętem na którym pracują zawodowcy. Fotosnajperka - jak nazywają swoja działalność autorzy wymaga odpowiednich urządzeń nie tylko technicznych (aparatu, obiektywów), ale i przygotowania miejsca z którego zamierzamy fotografować ptaki lub zwierzęta. Prezentacja technik to spis doświadczeń autorów, którzy w wieloletniej pracy wypracowali swoje metody dające dobre rezultaty a przede wszystkim pozwalające osiągnąć sukces-zrobić ciekawe zdjęcie otaczającym nas dzikim ptakom i zwierzętom.
   
   Dużym walorem książki są zdjęcia fotografowanych zwierząt opisane tak, aby czytelnik mógł dostrzegać nie tylko ich piękno, ale mógł rozróżniać omawiane w tekście elementy procesu powstawania fitografii, a właściwie efekty tego procesu. I chociaż wprawny amator przyrodnik - dostrzega błędy w nazewnictwie flory, to nie umniejsza to wartości poradnikowej pozycji dotyczącej zasad i sposobów tropienia cudów natury za pomocą obiektywów fotograficznych.
   
   Pomimo, że ta pozycja wydaje się bardzo specjalistyczna, można ją z czystym sumieniem polecić również tym, którzy kochają przyrodę, lubią podziwiać zdjęcia, ale nigdy nie byliby w stanie wstać o 3 rano i w deszczu, śniegu czy wodzie czekać godzinami na uchwycenie jej piękna. Ta lektura dostarczy takim ludziom opisów przeżyć, które doznają zawodowi pasjonaci przyrody. Po prawdziwe doznania trzeba wybrać sie do parku, lasu lub dalej.

3. moznaprzeczytac.pl Zabiela; 2016-01-29

   Każdy, kto kiedykolwiek próbował fotografować przyrodę, czy to krajobrazy, czy ptaki lub inne zwierzęta, ten wie, jak duże jest to wyzwanie. Własnoręcznie sfotografowane pejzaże rzadko są tak malownicze, jak zdjęcia, które oglądamy w internecie. Jeśli zaś chodzi o zdjęcia zwierząt, a zwłaszcza ptaków to wyzwaniem jest po pierwsze spotkanie tych niezwykłych modeli w ich naturalnym środowisku, a po drugie wykonanie poprawnej i atrakcyjnej fotografii. Autorzy książki „Fotografia przyrodnicza dla wytrwałych. Jak skutecznie fotografować zwierzęta„, Henryk Janowski i Rafał Gawełda, piszą we wstępie, że ich książka ma na celu pomóc uzyskać na zdjęciach efekt zrodzony w wyobraźni, jak i zachęcić do pewnego sposobu na życie, jakim jest fotografia przyrodnicza.
   
   Faktycznie, jeśli ktoś z Was myśli poważnie o fotografii przyrodniczej, czeka go wiele wyzwań. Jak w każdej dziedzinie, tak i w tej, trzeba włożyć wiele wysiłku i poświęcenia, aby osiągnąć dobre efekty. Dlatego od razu trzeba zaznaczyć, że recenzowana książka nie jest pozycją dla początkujących amatorów fotografii. Wprawdzie jej pierwsza część jest poświęcona w całości wyborowi odpowiedniego sprzętu, ale na próżno szukać tam wyjaśnienia takich terminów jak ekspozycja, ogniskowa, przysłona, głębia ostrości czy format RAW. Jeśli zatem nie orientujecie się w podstawowych pojęciach z dziedziny fotografii, zanim sięgniecie po tę książkę, koniecznie uzupełnijcie swoją wiedzę.
   
   Autorzy kochają przyrodę i przebywanie na łonie natury przynajmniej tak bardzo, jak samą fotografię. Nie da się ukryć, że tylko połączenie tych dwóch pasji może zaprowadzić do powstania profesjonalnych zdjęć przyrodniczych. Dlatego książka wypełniona jest historiami o eksploracji niedostępnego terenu, wstawaniu przed świtem, budowaniu czatowni i znoszeniu nieraz ciężkich warunków atmosferycznych przez wiele godzin. Jeśli komuś wydaje się, że fotografia przyrodnicza jest tak wdzięczna i łatwa, jak same zdjęcia pięknych ptaków czy uroczych zwierzątek, z pewnością po lekturze książki Janowskiego i Gawełdy straci wszelkie złudzenia na ten temat. Sami autorzy wskazują, że robienie zdjęć to tylko ułamek aktywności związanej z fotografią przyrodniczą. Rzeczywistość jest znacznie mniej romantyczna niż tematyka zdjęć – wymaga skrupulatnych przygotowań, odpowiedniego sprzętu, wiedzy na temat przyrody, terenu na który się wybiera oraz poświęcenia dużej ilości czasu.
   
   Książka jest podzielona na części dotyczące odpowiednio: wyboru właściwego aparatu, obiektywów i dodatkowego sprzętu, przygotowań do wyjazdu w teren oraz w końcu temu, co najciekawsze, czyli samej fotografii ptaków i ssaków. Dwa ostatnie rozdziały są poświęcone zarówno informacjom technicznym, dotyczącym wyboru miejsca, fotografowania poszczególnych rodzajów ptaków czy zwierząt, w tym sposobów wabienia ich oraz czatowania na nie, jak i anegdotom z życia fotografa przyrody. Nie znajdziecie tam jednak informacji na temat obróbki zdjęć. Autorzy poświęcają dużo uwagi odpowiedniemu ubraniu czy warunkom klimatycznym. Wydaje się, że po takiej lekturze amatora fotografii przyrodniczej nic nie powinno zaskoczyć.
   
   W książce poświęconej fotografii równie ważne, jak treść, którą chcą przekazać autorzy, są też zdjęcia. Tak samo jest w tym przypadku. „Fotografia przyrodnicza dla wytrwałych…” jest wydana na eleganckim, matowym papierze pozwalającym wyeksponować walory zdjęć. Możemy na nich zobaczyć zarówno piękne krajobrazy, jak i ptasich oraz zwierzęcych modeli. Nie brakuje też zdjęć przedstawiających omawiane czatownie czy kryjówki, budowane przez fotografów. Co ważne, autorzy poruszają też rzadko podejmowany w fotografii temat kodeksu etycznego fotografa przyrody.
   Z jednej strony autorzy książki są bezwzględnie szczerzy w opisie wymagań i wyzwań jakie stawia przed fotografem przyroda. To jedna z najbardziej wymagających modelek, ale zarazem też najbardziej pasjonująca. Wymaga nie tylko tak zwanego „oka”, ale również sprzętu, czasu i poświęcenia. Z drugiej jednak strony, z mojego osobistego doświadczenia wynika, że fotografia przyrodnicza nawet bez tak dużego zaangażowania i kosztownego oprzyrządowania, może być satysfakcjonującym zajęciem i sposobem na spędzanie czasu. W związku z tym uważam, że warto byłoby pomyśleć o publikacji lub dodatkowym rozdziale, dotyczącym fotografii przyrodniczej przeznaczonym dla mniej zaawansowanego odbiorcy. Nie da się zaprzeczyć, że to hobby jest wymagające i czasochłonne, jeśli chce się uzyskać prawdziwie profesjonalne efekty. Z drugiej jednak strony chodzi w nim przede wszystkim o poznawanie przyrody, przygodę i dobrą zabawę. Szkoda byłoby gdyby czytelnicy myśleli, że jest ona dostępna tylko dla gotowych na duże wydatki i poświęcenia pasjonatów.

POKAŻ WIĘCEJ RECENZJI

UKRYJ RECENZJE