Dolomity. Korona trzytysięczników

Recenzje książki: Dolomity. Korona trzytysięczników (5) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: MangoMania Dudek Magdalena

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Moja ostatnia książka jaką “studiowałam” przez ostatnie dni to💚 "Dolomity. Korona trzytysięczników." wydawnictwa @bezdroza.pl autorstwa Roberto Ciri, Alberto Bernardi. Co prawda Dolomity są dla mnie zarówno marzeniem i wyzwaniem, ale zagłębienie się w tej lekturze było dla mnie samą przyjemnością. Z treści dowiedziałam się bardzo ciekawych informacji, przede wszystkim, że w tych górach jest sporo szczytów, których wysokość przekracza 3000 metrów. Między innymi można tu wymienić: Marmolada, masyw Tofane, Antelao, Pelmo, Sassolungo, Cristallo, Sorapis, Civetta, Tosa czy Cima Brenta. Do dyspozycji są drogi na 86 głównych szczytów. Wybór zawsze można dopasować do swoich możliwości fizycznych. Dolomickie trzytysięczniki są podzielone, patrząc od zachodu na wschód, na 16 grup górskich: Dolomiti Brenta, Catinaccio, Sassolungo, Odle-Puez, Sella, Tofane, Sasso Croce - Lavarella - Fanes, Dolomiti di Braies, Dolomity Seksteńskie i Auronzo, Cristallo, Sorapis, Antelao, Pelmo, Marmolada i Pale di San Martino. Najwyższe wzniesienie to Punta Penia w masywie Marmolada. Grupy z największą liczbą trzytysięczników to Marmolada i Dolomiti Brenta, na ostatnim miejscu natomiast plasuje się masyw Catinaccio z jednym wzniesieniem przekraczającym wysokość 3000 metrów, szczytem Catinaccio d’Antermoia. Czy wiedzieliście, że pionierami tych gór byli: John Ball, Paul Grohmann czy Michael Onnerkofler? Albo, że sporo dolomickich szczytów zdobyto między 1860-1890 rokiem? Ten przewodnik otwiera przed nami historię, budowę geologiczną jak i opis szczytów. Ja go polecam głównie dla tych osób jakie miały już pewne doświadczenie ze wspinaczką, wiedzą jak się fachowo do niej przygotować pod względem sprzętu jak i formy fizycznej. Książkę wzbogacono licznymi fotografiami szczytów, ujęć ze wspinaczki i mapami.

2. Recenzja: Kochamksiazkipl Szwajnoch Marek

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Cykl Wydawnictwa Bezdroża „W skale i lodzie” to pozycja idealna dla miłośników górskich wspinaczek, alpinizmu, przygody i adrenaliny. Książki sygnowane tą serią to swojego rodzaju górskie przewodniki, mające na celu opowiedzenie o możliwościach wędrówek oraz przedstawienie dostępnych szlaków i dróg wspinaczkowych na najwyższe bądź najciekawsze szczyty na Ziemii. Aktualnie trzymam w dłoniach najnowszą, czwartą książkę cyklu pod tytułem „Dolomity. Korona trzytysięczników” która - zgodnie z tytułem - stanowi ważny przewodnik dla ludzi, chcących udać się w tą część Włoskich Alp. Marco Romelli ma na swoim koncie kilka książek o tematyce górskiej. Można rzecz, że jego pasja do gór została wyssana z mlekiem matki, gdyż od najmłodszych lat każdą wolną chwilę spędzał z rodzicami wśród górskich pejzaży. Wciąż narastający apetyt na kolejne wędrówki przekształciły się w końcu w życiową pasję i powołanie. Prócz wędrówek i wspinania wysokogórskiego Romelli aktywnie i z sukcesem komercyjnym fotografuje swoje ukochane góry, czego wyniki również możemy podziwiać w książkach jego autorstwa. „Dolomity. Korona trzytysięczników” to kolejna, przetłumaczona na język polski pozycja autora, która - wydaje mi się - jest skazana na sukces. Dolomity są niezwykle ciekawym pasmem górskim, ale jednocześnie bardzo trudnym w turystyce i wymagającym specjalistycznego przygotowania. Budowa geologiczna tych gór sprawia, że nawet najniższy szczyt okazuje się przygodą, w której stawką może być ludzkie życie. Przewodnik Marco Romelliego jest lekturą obowiązkową dla każdego, kto planuje wyjazd w Dolomity. Nie ważne, czy będzie to chwilowy trip czy zaplanowana dokładnie ekspedycja, książka będzie idealnym dopełnieniem wyprawy. Autor skrupulatnie skupia się na 86 trzytysięcznikach które znajdują się we Włoskich Dolomitach, opisując drogi prowadzące na szczyty. Wprawdzie, gdy przestudiujemy mapy okazuje się, że oficjalnych szczytów jest grubo ponad setka. Niemniej z drugiej strony autor poświęca miejsce na poboczne wierzchołki, co daje nam i tak imponując liczbę 113 miejsc szczytowych - myślę, że ta liczba pokazuje jak bardzo zaangażowany w temat jest autor i jak ogromne doświadczenie posiada. Podsumowując: książka to fantastyczna przygoda, która z jednej strony stanowi profesjonalne przygotowanie dla osób chcących udać się w na wysokogórską wspinaczkę po Dolomitach, przygotowanie które skrupulatnie pokazuje większość dróg wspinaczkowych i ewentualne wyzwania, które czekają na turystę. Z drugiej strony zaś, to świetna opowieść o historii alpinizmu, o ludziach gór i reliktach przeszłości, o pierwszych zdobywcach Dolomitów którzy prócz dróg, łańcuchów, klamr, szlaków pozostawili tam również swoje serce. Całość okraszona jest dodatkowo świetnymi fotografiami, które znakomicie ubarwiają literacką podróż. Zdecydowanie polecam!

3. Recenzja: @karolka_ees Szala Karolina

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   ⛰️ ᴅᴏʟᴏᴍɪᴛʏ. ᴋᴏʀᴏɴᴀ ᴛʀᴢʏᴛʏsɪęᴄᴢɴɪᴋóᴡ. 💪 ᴡʏᴅ. ʜᴇʟɪᴏɴ 📚🏔️ To moja kolejna książka w takiej tematyce, o górach, o których uwielbiam czytać. ⛰️❄️🏔️ 🏞️ "Dolomity. Korona trzytysięczników." wydawnictwa @bezdroza.pl "W Dolomitach jest sporo szczytów, których wysokość przekracza 3000 metrów. Zazwyczaj przychodzą na myśl słynne kolosy: Marmolada, masyw Tofane, Antelao, Pelmo, Sassolungo, Cristallo, Sorapis, Civetta, Tosa czy Cima Brenta. Przy czym wystarczy przestudiować mapę, by odkryć, że liczba dolomickich wierzchołków sięgających powyżej 3000 metrów przekracza 100. Przewodnik zawiera opisy dróg na 86 głównych szczytów, jeśli jednak doliczyć informacje o wejściach na niektóre boczne wierzchołki, można w nim znaleźć aż 113 propozycji tras. Dolomickie trzytysięczniki są podzielone, patrząc od zachodu na wschód, na 16 grup górskich: Dolomiti Brenta, Catinaccio, Sassolungo, Odle-Puez, Sella, Tofane, Sasso Croce - Lavarella - Fanes, Dolomiti di Braies, Dolomity Seksteńskie i Auronzo, Cristallo, Sorapis, Antelao, Pelmo, Marmolada i Pale di San Martino. Najwyższe wzniesienie to Punta Penia w masywie Marmolada. Grupy z największą liczbą trzytysięczników to Marmolada i Dolomiti Brenta, na ostatnim miejscu natomiast plasuje się masyw Catinaccio z jednym wzniesieniem przekraczającym wysokość 3000 metrów, szczytem Catinaccio d’Antermoia. Budowa geologiczna Dolomitów i wysokości ich szczytów powodują, że wejście na dowolny, nawet najłatwiejszy trzytysięcznik często jest wyzwaniem i nie należy go lekceważyć. Załamanie pogody może skutkować oblodzeniem, co utrudnia już i tak niebezpieczne wejście i zejście. Większość klasycznych dróg na wierzchołki została wytyczona w drugiej połowie XIX wieku przez tzw. pionierów." 

4. Recenzja: justynadrazek_ Drążek Justyna

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   W Dolomitach byłam po raz pierwszy rok temu i jestem w nich zakochana! Jednak podczas swojej pierwszej wizyty nie udało mi się zdobyć żadnych znaczących szczytów - planuję to jednak zmienić właśnie dzięki tej książce! W przewodniku tym znajdziemy m.in. mnóstwo dobrze opisanych tras, informacje dotyczące pierwszego wejścia, stopnia trudności, sprzętu który będzie potrzebny, czasu przejścia i wiele innych, bardzo potrzebnych danych. Każdemu szczytowi poświęcony jest rozdział, więc to naprawdę duża i kompleksowa dawka wiedzy. Przewodnik urozmaicony zdjęciami, które przedstawiają przebieg trasy, newralgiczne momenty oraz bajkowe widoki ze szczytów. Jeśli ktoś jest fanem Dolomitów i planuje je zdobywać, to ta książka będzie do tego idealna!

5. Recenzja: Mapy Współczesne - mapy, atlasy, przewodniki Leśny Andrzej

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Pomimo że szczyty Dolomitów nie są najokazalsze pod względem wysokości w całych Alpach, to można tę grupę łańcuchów górskich uznać za wybitną w formie samej w sobie, wszak znajduje się na liście Światowego Dziedzictwa Przyrodniczego UNESCO. Ich „królowa”, czyli Punta Penia osiąga 3343 m n.p.m., jednak nie wyróżnia się na tle innych wzniesień „Bladych Gór” (bo tak Dolomity bywają również określane), gdyż obok niej na terenie tego włoskiego pasma jest jeszcze ponad sto innych wierzchołków gór, których wysokość przekracza 3000 metrów. Niezwykle malownicza rzeźba terenu oraz zachwycająca (nie tylko sędziwym wiekiem) budowa geologiczna wzbudza podziw wśród licznej rzeszy miłośników Alp, ale jednocześnie stanowi często bardzo duże wyzwanie dla marzących o zdobyciu chociaż jednego z tych szczytów. Przejście skalnych, lodowych dróg jest najbezpieczniejsze w okresie letnim, jednak i wówczas wymaga solidnego przygotowania fizycznego, sprzętowego oraz skorzystania z wiedzy ekspertów. To ostatnie daje możliwość w postaci lektury przewodnika pt.: „Dolomity. Korona trzytysięczników” (tytuł oryginalny: „3000er der Dolomiten”, tłumaczenie z języka niemieckiego: Piotr Wawrowski), który ukazał się w serii „W skale i lodzie” marki „Bezdroża” Wydawnictwa „Helion” (wydanie I, rok 2024). Jego autorami są doświadczeni znawcy Dolomitów: Roberto Ciri (twórca m.in. hikingowej publikacji „Dolomity Brenta i grupa Ademello-Presanella”, którą już miałem przyjemność recenzować) i Alberto Bernardi. Książka, będąca owocem żmudnej pracy redakcyjnej i niemniej istotnego wysiłku fizycznego autorów, przedstawia możliwości przejścia tzw. drogami normalnymi (najłatwiejszymi, ale często mimo to wymagającymi) na szczyt 86 dolomickich trzytysięczników, a także w bonusie na 8 tzw. „wielkich wykluczonych”, czyli tych, którym do osiągnięcia bariery 3000 m n.p.m. brakuje ledwie jednego bądź dwóch metrów. Przewodnik składa się z 16 części, którymi są kolejne grupy górskie „Bladych Gór” obejmujące od jednego (Masyw Catinaccio, Masyw Pelmo) do trzynastu (Dolomity Brenta, Masyw Marmolada) opisanych trzytysięczników. Poprzedzone jest to solidną dawką wiedzy wstępnej, czyli informacjami o charakterystyce Dolomitów, chronologicznym spisie pierwszych wejść na trzytysięczniki, wskazówkami czy działem z wyjaśnieniem użytych w publikacji pojęć. Każda z części rozpoczyna się od krótkiego, ale bardzo istotnego przedstawienia grupy górskiej, zawierającego dane o schroniskach - bazach wypadowych i tytułach map regionu w które powinno się zaopatrzyć przed wyruszeniem na wyprawę. Opisy dróg na poszczególne szczyty to rzecz jasna instrukcje podejścia, wejścia i zejścia, są one wzbogacone o fotografie z zaznaczonym przebiegiem drogi wejściowej oraz inne zdjęcia wskazujące newralgiczne momenty na pokonywanych odcinkach lub po prostu ukazujące piękno wierzchołków Dolomitów. Równie istotne jest to, co autorzy podają na początku prezentacji każdego szczytu, a więc stopień trudności drogi, orientacyjny czas wejścia czy rodzaj sprzętu niezbędnego do posiadania przy sobie (klasyczny, ferratowy, są też wskazane typy lin, kaski, czekany - gdy to konieczne). Z tak podanym kompleksowym zestawem informacji o trzytysięcznikach będących „Koroną Dolomitów”, zdecydowanie łatwiej będzie zaplanować i przygotować się na zapadającą na długo w pamięci przygodę związaną z pokonywaniem dróg na szczyty tego wycinka Alp. Całą logistykę przedsięwzięcia i trud włożony w jego zasadniczy zakres realizacji, wynagrodzą oszałamiające skalne krajobrazy rozpościerające się z każdego wierzchołka Dolomitów.

POKAŻ WIĘCEJ RECENZJI

UKRYJ RECENZJE