To kolejna, nieformalna wycieczka ( w tym o.m.c. - o mało co ) członków koła PTTK nr 16 w Opolu. W piękną , słoneczną niedzielę 27 czerwca 2010 r. w minimalnym składzie czyli we dwójkę z Grażyną Cz. jedziemy w stronę Głuchołaz, położonych na wysokości średnio ok. 300 m n.p.n. Naszym celem jest zdobycie Góry Parkowej ( Góry Chrobrego ) w Górach Opawskich.
Spacer rozpoczynamy w zdrojowej części uzdrowiska , przy słynnej fontannie z Amorkiem, wdzięcznym obiekcie sesji zdjęciowych. Wyprawa czerwonym szlakiem na Przednią Kopę ma zająć nam 30 minut. Na szlaku żywej duszy, jest dopiero ( aż ) 9.50 rano. Początkowo szlak jest wspólny z Drogą Krzyżową ; mijamy parę kapliczek autorstwa Jana Hoya i skręcamy w prawo, drogą w przebudowie, czytaj wertepem, pełnym wykrotów. Wspinając się w górę, czeka nas niespodzianka. Spłoszona sarna, czmycha w zarośla. Docieramy na Przednią Kopę, leżącą na wysokości 495 m n.p.m. " Podziwiamy '' ruiny schroniska z kamienną wieżą widokową ( zniszczonego pożarem w 1996 r ; kiedy tu stanie obiekt z prawdziwego zdarzenia ? ) . Okolica jest wizualnie nieciekawa , " drzewa umierają stojąc '', nie ma na czym zawiesić oka, nie dziwi brak turystów na szlaku. Mijając Średnią Kopę 543 m n.p.m., spotykamy podejrzanego " jagodziarza '', przyśpieszamy więc kroku.
Na Przełęczy Siodło 505 m n.p.m. ( mając w zasięgu wzroku kolejnych trzech " dziwnych '' amatorów jagód ) postanawiamy nie wydłużać dalej trasy . Zmieniamy szlak na niebieski ( spacerowy ) i tzw. " Drogą Górną Świńską '' idziemy do rozwidlenia przy Wiszących Skałach. Parę metrów wyżej ( blisko wspomnianego schroniska ) stoi pseudogotycka kapliczka Św. Anny z 1908 r. ( Tu , jeszcze w 2000 r. odbywały się nabożeństwa ).Po sesji zdjęciowej, schodzimy tzw. Szlakiem Złotych Górników ( żółtym - archeologicznym ), będący jednocześnie ścieżką przyrodniczą. U podnóża Góry Parkowej podziwiamy królestwo buków, jesteśmy w rezerwacie " Nad Białką '' i " Lesie Bukowym '' założonym w 1999 r. Z lewej strony słuchać szum rzeki Białej Głuchołaskiej. Mija nas niedzielny biegacz, jest wreszcie paru turystów.
Docieramy do promenady spacerowej, powstałej na przełomie XIX i XX wieku. Mijamy źródło wody słabo zmineralizowanej " Żegnalce '' ( tu mieszkańcy Głuchołaz żegnali krewnych udających się za granicę w poszukiwaniu pracy ). Kolejna sesja zdjęciowa ma miejsce przy Grocie Bialskiej ( Góralskiej - dawnej sztolni ). Pozuje też niedzielny rybak, z uporem szukający pstrąga w Białej. Niedzielny spacer kończymy ponownie przy głuchołaskim " Amorku '' , pałaszując sałatkę grecką. Jeszcze tylko zdjęcie Biskupiej Kopy ( z okna samochodu ) i w poczuciu dobrze spełnionego, turystycznego obowiązku, po 15. żegnamy się w Opolu.
Spacer rozpoczynamy w zdrojowej części uzdrowiska , przy słynnej fontannie z Amorkiem, wdzięcznym obiekcie sesji zdjęciowych. Wyprawa czerwonym szlakiem na Przednią Kopę ma zająć nam 30 minut. Na szlaku żywej duszy, jest dopiero ( aż ) 9.50 rano. Początkowo szlak jest wspólny z Drogą Krzyżową ; mijamy parę kapliczek autorstwa Jana Hoya i skręcamy w prawo, drogą w przebudowie, czytaj wertepem, pełnym wykrotów. Wspinając się w górę, czeka nas niespodzianka. Spłoszona sarna, czmycha w zarośla. Docieramy na Przednią Kopę, leżącą na wysokości 495 m n.p.m. " Podziwiamy '' ruiny schroniska z kamienną wieżą widokową ( zniszczonego pożarem w 1996 r ; kiedy tu stanie obiekt z prawdziwego zdarzenia ? ) . Okolica jest wizualnie nieciekawa , " drzewa umierają stojąc '', nie ma na czym zawiesić oka, nie dziwi brak turystów na szlaku. Mijając Średnią Kopę 543 m n.p.m., spotykamy podejrzanego " jagodziarza '', przyśpieszamy więc kroku.
Na Przełęczy Siodło 505 m n.p.m. ( mając w zasięgu wzroku kolejnych trzech " dziwnych '' amatorów jagód ) postanawiamy nie wydłużać dalej trasy . Zmieniamy szlak na niebieski ( spacerowy ) i tzw. " Drogą Górną Świńską '' idziemy do rozwidlenia przy Wiszących Skałach. Parę metrów wyżej ( blisko wspomnianego schroniska ) stoi pseudogotycka kapliczka Św. Anny z 1908 r. ( Tu , jeszcze w 2000 r. odbywały się nabożeństwa ).Po sesji zdjęciowej, schodzimy tzw. Szlakiem Złotych Górników ( żółtym - archeologicznym ), będący jednocześnie ścieżką przyrodniczą. U podnóża Góry Parkowej podziwiamy królestwo buków, jesteśmy w rezerwacie " Nad Białką '' i " Lesie Bukowym '' założonym w 1999 r. Z lewej strony słuchać szum rzeki Białej Głuchołaskiej. Mija nas niedzielny biegacz, jest wreszcie paru turystów.
Docieramy do promenady spacerowej, powstałej na przełomie XIX i XX wieku. Mijamy źródło wody słabo zmineralizowanej " Żegnalce '' ( tu mieszkańcy Głuchołaz żegnali krewnych udających się za granicę w poszukiwaniu pracy ). Kolejna sesja zdjęciowa ma miejsce przy Grocie Bialskiej ( Góralskiej - dawnej sztolni ). Pozuje też niedzielny rybak, z uporem szukający pstrąga w Białej. Niedzielny spacer kończymy ponownie przy głuchołaskim " Amorku '' , pałaszując sałatkę grecką. Jeszcze tylko zdjęcie Biskupiej Kopy ( z okna samochodu ) i w poczuciu dobrze spełnionego, turystycznego obowiązku, po 15. żegnamy się w Opolu.