Wyspa odradza się po wybuchu wulkanu

Gdy w 2008 r. wybuchł jeden z alaskańskich wulkanów, spustoszył małą wyspę, na której się znajdował, pokrywając ją kilkumetrową warstwą popiołu i innego rodzaju materiału wulkanicznego. Jednocześnie erupcja dostarczyła badaczom rzadkiej okazji do obserwacji, jak odradza się spustoszony ekosystem. Pierwsze badania ruszą w przyszłym tygodniu - informuje serwis "Eurekalert".

Erupcja wulkanu Kasatochi wydarzyła się 7 sierpnia 2008 r. Wulkan ten zajmuje małą wyspę o tej samej nazwie, wchodzącą w skład archipelagu Aleutów. Za kilka dni naukowcy popłyną tam, by skorzystać z unikalnej okazji obserwacji odradzania się jej ekosystemu. Od 10 do 13 sierpnia - niemal dokładnie w rocznicę katastroficznego wybuchu - wyruszy interdyscyplinarna ekspedycja zorganizowana przez amerykańskie agencje naukowo-badawcze, U.S. Geological Survey (USGS) oraz U.S. Fish and Wildlife Service (USFWS). Ich bazą będzie Tiglax - statek badawczy należący do USFWS.

- Ponieważ wulkanizm gra tak wielką rolę w kształtowaniu Aleutów, mamy nadzieję lepiej zrozumieć, jak zakłócenia takie, jak erupcja wulkanów, kształtują ekologię tych wysp - tłumaczy biolog z USGS i jeden z koordynatorów zespołu badawczego, Tony DeGange. Naukowcy podejrzewają, że jako pierwsze, wyspę skolonizują owady i ptaki.

W ramach przygotowań przygotowano już sprzęt do obserwacji i pobierania próbek, m.in. pułapki na owady dla Dereka Sikesa, entomologa z University of Alaska Museum of the North. Tuż przed erupcją - w czerwcu 2008 r. - Sikes prowadził badania Kasatochi, zatem będzie miał cenny materiał porównawczy dla najnowszych spostrzeżeń.

Praca w podobnych systemach pokazuje, że latem trafia do nich cała masa owadów latających i pająków - opowiada Sikes. Niektóre z tych gatunków potrafią przetrwać, polując wyłącznie na inne stawonogi. Badacze będą szukać pająków (z których wszystkie są drapieżnikami) i niektórych odmian chrząszczy (głównie drapieżnych), jak i innych gatunków owadów pojawiających się w miejscach, gdzie można znaleźć ptasie odchody czy padlinę kręgowców.

Okazje do podobnych obserwacji to dla naukowców prawdziwa gratka - podkreśla Sikes. Jednym z nielicznych przykładów podobnej sytuacji było pojawienie się w 1963 r. wyspy Surtsey u wybrzeży Islandii. Wyłoniła się ona, ponieważ podwodne erupcje wulkaniczne sięgnęły powierzchni morza, trafiając na Listę UNESCO Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości ze względu na jego znaczenie, jako przyrodniczego "laboratorium". Dostęp do Surtsey jest ściśle ograniczony. Co roku jeździ tam wyłącznie kilku naukowców.

Według ekspertów USFWS badanie Kasatochi jest wyjątkowe ponieważ dotyczy izolowanego na morzu ekosystemu, dla którego zachowały się dane ekologiczne sprzed erupcji. Wyspa i okalające ją wody były m.in. przedmiotem badań prowadzonych od połowy lat 90.

(onet.pl)